મારા સપનાંની કલ્પના
મારા સપનાંની કલ્પના
ત્યાં જઈને આવ્યો જ્યાંથી સપનાંની શરૂઆત થઈ હતી
ઘણું બદલાઈ ગયું પણ ત્યાં મારા બાળપણની રમત થઈ હતી,
તે જ જોવા ગયો હતો કે ત્યાં હવે કોણ સપનાં રમે છે
ના લખોટી ને ના અડી અડીને છુટ્ટા , પણ ત્યાં મોબાઇલ જમે છે,
હતી શાંતિ જાણે સમયને ખરીદીને બેઠા હોય
લગાવ એટલો જાણે તેને લક્ષ્મણના રામ કહેતા હોય,
હું ક્યાં ખોવાઈ ગયો આવ્યો હતો મજા લેવા બાળપણની
પણ અહીં આવી જોયું બાળપણ વગર મજા ઘડપણની ?
ત્યાં છોડીને ગયો જ્યાં મન શાંતિ સાથે હાથ મિલાવ્યા કરતું
વડ નીચે બેસવું, આંખ બંધ ને બે હાથ જોડી તેને જોવાનું મન કરતું,
જેની પ્રાર્થના કરતો ના જોવા મળે તે, જે પસંદ હતું તેને બોલાયા કરતું
હતું મન ખૂબ જ ચંચલ જેમ કે દરિયામાં પાણી ઉપર પાણી તર્યા કરતું,
આ વડ ને દરેક વખતે પેલી પાનખર હરાવી જતી
હું તે જોઈ હસતો કે જેને પાન ન હતા તે ડાળી જીતી જતી,
પ્રાર્થનાની બંધ આંખ ખરેખર તે ઊંઘની આંખ હતી
ખુલી આંખ ને ખબર પડી કે આ સપનાંની કલ્પના હતી.
મારા સપનાંની કલ્પના...... મારી શાળા.