સાવરે

આજ અચાનક પ્રેમ મારો ફરી મળી ગયો,

જોઈ મને, સાંવરે મારો, નિઃશબ્દ થઈ ગયો,

જાતને સંભાળીને, પછી પૂછ્યું કેમ છો

 રાધે?,

તું જ કહે સાવરે, છે તો તું જ અહીંથી ગયો

બન્યો દ્વારિકાધીશ ને મલ્યા ખૂબ માન પાન, પદ અને પ્રતિષ્ઠા પણ,

બધું જ ઐશ્વર્ય છતાં,લાગે છે દુઃખી તો તું જ છે થયો.

હું તો બરસાનાની રાધા, મારુ શું છે, હજી પણ,

ત્યાં જ તો ઊભી છું રાહમાં તારી, જ્યાંથી તું છે ગયો.

રાધાએ તો તને પામ્યો હરેક પળે ઓ સાંવરે

વિરહની વેદના તો, તારો ચહેરો ખાઈ ગયો.

રૂક્મણિ સંગે તો દ્વારિકાધીશ જ શોભે,

રાધા તો ખુશ છે સાંવરે એને મળી ગયો.

રહયો હશે, દુન્યવી દ્રષ્ટિએ પ્રેમ મારો અધૂરો,

પણ, મળ્યો જો સાંવરે, તો નિપુર્ણ, પ્રેમ મારો એમ જ પૂરો થઈ ગયો.