સગવડિયા ભક્ત

 જાણું હું તું ભાવનાનો ભૂખ્યો છો

મેવા તોય હું પકવાન ધરાવું બત્રીસ કેવા !

જાણું પૃથ્વી તણા‌ છે બેસણા તારા

તોય આસન સજાવુ હું ખુબ અનેરા !

તું છે સાદગી નો અભિલાષી મુરારી

તોય તારી મૂરત ને મેં છે શણગારી !

તને વાંસળી ગમે બહુ ગિરધારી

તોય હું ઢોલ નગારે તને જ જગાડી !

તું છે આ જગમાં સર્વ વ્યાપી ગોપાલા

તોય હું તને શોધું મંદિર મધ્યે નંદલાલા !

તું છે સર્વ જનનો વાસી અવિનાશી

તોય મંદિર માં પૂર્યા મેં તને મધૂરાશી !

તું ભક્તના પ્રેમે છે બન્યો ડાકોરવાસી

તોય મેં ધન ધર્યા તને અક્ષરવાસી !

તને ભાવે માખણ મિસરી માવજી

હું કાજુ ને કેક ધરૂ તને કાનજી !

તું માફ કરે મને મુરલીધર મેવા

હું કેવી સગવડે કરૂ તારી સેવા !