जीवन एक रंगभूमी....!

जी वनात ही घडी अशीच राहू दे

व जन वाढले जरा कमी होऊ दे

न कळत सारे घडले

ए काएकी वजनच की वाढले

क धीतरी कुठेतरी कसेतरी कोणीतरी

रं गवूनी जीवन गेले

ग तकाळाचे आठ्व सारे दाटुनी आले

भू वरी अचानक अकल्पित घडले

मी माझ्यातच देवा रमले

    जेंव्हा जीवन रंगभूमी मज कळले

    तेंव्हा माझी मी न उरले....!