माझी गझल
माझी गझल
वेग वा-यासारखा, तो हारला होता कसा?
थांबले नाहीच कासव झोपला होता ससा!
आत डोकावून नाही पाहिले पण शोधते
हा असा का वागतो अन वागतो का तो तसा?
सहज नाही भेटलेले यश मला केव्हाच हे
टाकला नाही कधीही घेतलेला मी वसा!
राख उरते शेवटी हातात वेड्या जाण तू
चांगली नसतेच केव्हाही कशाची लालसा!
का असा झाला कळेना चेहरा माझा मला
का असा निरखून इतका पाहतो हा आरसा?
श्वापदाच्या सारखे हे वागणे नाही बरे
वाग आता माणसाच्या सारखा तू माणसा!
मी किती दुष्काळ सोसू? दे नभा पाऊस तू..
जीव कासावीस झाला कोरडा झाला घसा!