वास्तव

सूर्यालाही ग्रहण लागते

रामालाही हो वनवास

तुमचे आमचे जगणे हे तर

अर्धे सत्य, अर्धा भास

 

"यंव करू अन् त्यंव करू"

पोकळ डौल, खोटी आस

चेहरा ठेवू जरी हसरा

आतुन असते चित्त उदास

 

"नको काळजी, घोर, चिंता"

म्हणणे सारे सोपे असते

वेळप्रसंगी, अन्न राहू द्या

पाणीसुद्धा घश्यात बसते

 

स्वप्नकळ्यांची फुले होऊनी

सुगंध देतील- खात्री काय?

गालिच्यावर चालतांनाही

कधी फाटक्यात जातो पाय