ଅଧା ଲେଖା ପ୍ରେମ କବିତା
ଅଧା ଲେଖା ପ୍ରେମ କବିତା
ତୁମ ପାଇଁ ଲେଖୁଥିଲି ମୁଁ
ଏକ ପ୍ରେମ କବିତା
ହୃଦୟରୁ ଭଲ ପାଇବାର ଭାଷା
ଅନୁଭବରୁ ଶବ୍ଦ ସବୁ ଯୋଡ଼ି
ଲାଳିତ୍ୟ ପଦର ମାଧୁର୍ଯ୍ୟ ଭରି
ରହିଗଲା ଅଧା ଲେଖା ହୋଇ
ତୁମ ରୂପ ଲାବଣ୍ୟର ବନ୍ୟା
ଅଙ୍ଗ ରଙ୍ଗର ନଈରେ
ବହି ଯାଉଥିଲା ଦ୍ରୃତ ବେଗେ
ଆଶା ସ୍ୱପ୍ନ ସବୁ
ଆବେଗତାର ସୁଅକୁ ନେଇ
ଖେଳୁଥିଲେ ଢେଉ ଢେଉକା ଖେଳ
ଦୁଇକୂଳ ଲଙ୍ଘି ପ୍ଳାବିତ
ହେଉଥିଲା ପ୍ରେମର ଅମୃତଧାରା
ସବୁ ଥିଲା କବିତାର
ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ପଂକ୍ତି
ମୋ ଜୀବନଟା ଲାଗୁଥିଲା ମୋତେ
ଚିର ବସନ୍ତ ବସନ୍ତ
ଫୁଲମାନେ ଫଗୁଣରେ
ଫଗୁ ରଙ୍ଗ ବୋଳି
ହସୁଥିଲେ ମନ ଖୋଲି
ତାଙ୍କ ଓଠର ପାଖୁଡ଼ାରୁ
ଝରି ପଡ଼ୁଥିଲା ମିଠା ମିଠା ମହୁ
ଯା' ମୋ କବିତାକୁ କରୁଥିଲା
ନବ ରସେ ରସାଣିତ
ମୁଁ ହୋଇ ପଡ଼ୁଥିଲି ଆତ୍ମବିଭୋର
ତୁମେ ଦେଉଥିଲ ମୋ ମନରେ
ମାଦକତାର ଉନ୍ମାଦନା ଭରି
ସାରା ଆକାଶଟା ଲାଗୁଥିଲା ମୋତେ
ଖାଲି ରଙ୍ଗୀନ୍ ରଙ୍ଗୀନ୍
ମୁକ୍ତ ବିହଙ୍ଗ ସମ ଆମେ
ଉଡୁଥିଲୁ ଚକ୍କର୍ କାଟି
ଆକାଂକ୍ଷାର ଢେଣାରେ ଥିଲା
ଅକ୍ଳାନ୍ତ ରହିବାର ଅମାପ ଶକ୍ତି
ଥିଲା ଆମର ଦିଗହଜା ଗତି
ଅସରନ୍ତି ଆସୁଥିଲା କବିତାର ଭାବ
ସରୁ ନ ଥିଲା ଲେଖାର ପ୍ରସଙ୍ଗ
ହଠାତ୍ କାହୁଁ ତୁମ ମନରେ
ସନ୍ଦେହର କୁହୁଡ଼ି ମାଡ଼ି ଆସିଲା
ଭରସା ବିଶ୍ଵାସକୁ ପାରିଲନି ରଖି
ଆମ ଜୀବନର ପ୍ରେମ କବିତା
ଭୁଲ୍ ବୁଝାମଣାର ପୃଷ୍ଠାରେ
ରହିଗଲା ଅଧା ଲେଖା ହୋଇ।