ଦେଲି ଅଉଷଧ ଆଣି

ବାପା ଯେବେ ଥିଲେ ଦୂର ବିଦେଶରେ

ଅସୁସ୍ଥ ହୋଇଲା ମାଆ ,

ଅଚାନକ ପାଟି ଖନି ମାରିଗଲା

ନ ଥିଲେ କେ ପାଶେ ସାହା

ବୟସ ସେବେଳେ ନ ଥିଲା ତ ବେଶୀ

ତଥାପି ମୁଁ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧରି ,

ଚିହ୍ନା ଡାକ୍ତରଙ୍କୁ ଫୋନ ଲଗାଇଲି

ଠାକୁରଙ୍କୁ ମନେ ସ୍ମରି

ଲକ୍ଷଣ ଯା' ସବୁ ପ୍ରକାଶ ପାଉଛି

ଗୋଟି ଗୋଟି ଗଲି କହି ,

ଡାକ୍ତର କହିଲେ-ଔଷଧର ନାମ

ଏ ପାଖେ ଲେଖିଲି ମୁହିଁ

ମାତ୍ରା ସେବନର ବିଧି ବତାଇଲେ

ଦେଲି ଅଉଷଧ ଆଣି ,

ଦୁଇଟା ଦିନରେ ସୁସ୍ଥ ହୋଇ ମାଆ

କାମ ଧାମ କଲା ପୁଣି

ବାପା ଫେରି ଯେବେ ଏ କଥା ଜାଣିଲେ

କହିଲେ-"ଉତ୍ତମ କାର୍ଯ୍ୟ ,

ବିପଦ ବେଳରେ କେବେହେଲେ ତୁମେ

ହରାଇବ ନାହିଁ ଧୈର୍ଯ୍ୟ

ସେ ବେଳେ କଅଣ କରିବା ଉଚିତ

ସେ କଥା ଭାବିବ ଆଗ ,

ଧୈର୍ଯ୍ୟ ହରାଇଲେ ସାନ ସମସ୍ୟା ବି

ଭାରୀ-ହୋଇ ଡରାଇବ

ମୁଁ କହିଲି-"ତାହା ଶିଖିଛି ତୁମଠୁ

ତେଣୁ ଯେ ବିବ୍ରତ ନୋହି ,

ଏହି ସମସ୍ୟାକୁ ସାମନା କରିଲି

ସାହା ହେଲେ ପୁଣି ବିହି