କେତେ ଆଉ ତୋତେ ଡାକିବି କାନ୍ଦି

କୁଆଁ କୁଆଁ ରାବ ଦେଇ କାନ୍ଦିକାନ୍ଦି

ଆସିଥିଲି ଦିନେ ମୁଁ ଏ ଧରାଧାମ

ମାଆ ତୋତେ ଡାକି ଯାଉ ଏ ପରାଣ

ମାଆ ତୋ ପଦରେ ମୋର ଏହି ଜଣାଣ ।

ଆସିଥିଲି କାଲି ଶୂନ୍ୟ ହସ୍ତରେ ମୁଁ

ଫେରିଯିବି ଦିନେ ଶୂନ୍ୟ ହସ୍ତରେ

ଅଢେଇ ଦିନର ଏ ମାନବ ଜନ୍ମ

ସରିଯାଉ ତୋର ପାଦପଦ୍ମରେ ।

ସୁଖରେ ନ ହେଲେ ନାହିଁ ପଛେ ମାଲୋ

ବିପଦେ ଡାକିଛି ତୋତେ 

ସରଗ ର ସୁଖ ନ ଲୋଡ଼େ କିଞ୍ଚିତ

ଆଶା ତୋର ପଦଗତେ

ମୁଁ ସିନା କୁପୁତ୍ର ହେ ବିଶ୍ୱଜନନୀ

ତୁ ସର୍ବ ମଙ୍ଗଳମୟୀ

ଯଦି କାର ସୂତ ଅବାଟ ରେ ଯାଏ

କହ ତାର ଜନନୀ ନୁହଁ କି ଦାୟୀ ।

ମାୟା ମରୀଚିକା ପଛେ ଧାଇଁଧାଇଁ

ଗୋଲକ ଧନ୍ଦା ରେ ହେଲେଣି ଧନ୍ଦି

ତୋ କୃପା କଟାକ୍ଷେ ଚାହାଁ ବାରେ ମାଲୋ

କେତେ ଆଉ ତୋତେ ଡାକିବି କାନ୍ଦି ।