ମାନବ ସେବା ହିଁ ମାଧବ ସେବା

ମାନବ ସେବା ହିଁ ମାଧବ ସେବା 

ସବୁ ସେବା ଠାରୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ମଣିଷର ସେବା

ଆସ ହେ କରିବା ତାହା ମନକୁ ଜାଣିବା ।

ମାନବ ସେବା ହିଁ ଅଟେ ମାଧବଙ୍କ ସେବା 

ଜୀବନେ ସଞ୍ଚରେ ଯାହା ଅନୁପମ ବିଭା ।

ସ୍ନେହ ‐ ସୌହାର୍ଦ୍ଦ୍ୟର ଅନାବିଳତାରେ ଯାହା 

ସାଧିତ ହୁଅଇ ତାହା ହିଁ ପ୍ରକୃତ ସେବା ।

 ସହଯୋଗ ଅଟେ ସେବାର ସ୍ବଭାବ

ସହନଶୀଳତା ସହ‐ଅନୁଭବ‐ଭାବ ।

ଘେନି ସୁସାଧିତ କରମ ଯେତେକ ସେବା

ସେବା ବଳେ ପ୍ରସ୍ଫୁଟିତ ପ୍ରତ୍ଯେକ ପ୍ରତିଭା ।

ପ୍ରକୃତି ପ୍ରତ୍ଯେକ ସ୍ତରେ ସନ୍ତୋଷ ଚିତ୍ତରେ

ଯୋଗାଉଛି ନିତ୍ଯ ସେବା ପ୍ରାଣୀଙ୍କ ହିତରେ ।

ଯହିଁ ଚାହଁ ତହିଁ ଦେଖ ସେବାର ସମ୍ଭାର

ନିଖିଳ ପ୍ରକୃତି ଚିର ସେବନ ମୁଖର ।

ନଦ ନଦୀ ଗିରି ବନ ବୃକ୍ଷ ତରୁ ଲତା

ପ୍ରସାରନ୍ତି ପ୍ରତି ପ୍ରାଣେ ସେବାର ବାରତା ।

ବିଭାବସୁ ହସି ହସି ନଭୁ ନିରନ୍ତର

ବିତରନ୍ତି ସାରା ବିଶ୍ବେ ଆଲୋକର ଧାର ।

ନିଃସ୍ବାର୍ଥ ଅନ୍ତରେ ଚିର ଅବିଶ୍ରାନ୍ତ ରତ

ଶିଖାଅନ୍ତି ବିଶ୍ବେ ନିତି ସେବାର ମହତ୍ତ୍ବ ।

ପ୍ରାଣୀ ଓ ଉଦ୍ଭିଦେ ତାଙ୍କ ସେବାର ଆଧାରେ

ଲୀଳା ଖେଳା ରତ ନିତ୍ଯ ଛନ୍ତି ବସୁଧାରେ ।

ପଶୁ ପକ୍ଷୀ ତରୁ ତୃଣ କୀଟ ପତଙ୍ଗମ 

ମାନଙ୍କର ସେବା କର ହେ  ହୃଦୟଙ୍ଗମ  ।

ଶିଖ ତାଙ୍କଠାରୁ ନିତି ସେବା ସୁ-ମହତ୍ତ୍ଵ 

 ବିଶ୍ବରେ କିପରି ଅଟେ ସେବାର ମହତ୍ତ୍ବ ।

ପରିବେଶ ପରିସ୍ଥାନ ସୃଷ୍ଟି ସନ୍ତୁଳନ

ଖାଦ୍ଯ‐ ଶୃଙ୍ଖଳ ସୁରକ୍ଷା ପରି ବହୁ କାମ ।

ଅତନ୍ଦ୍ର ଜାଗ୍ରତ ଭାବେ ସାଧନ୍ତି କେ ? ନିତ୍ଯେ ?

ରତ ଥାନ୍ତି ହିତେ ଚିର ମାନବ ନିର୍ମିତେ  ।

ସଂସାରର ବେନି ତତ୍ତ୍ବ ଜଡ ଓ ଚେତନ

ପରସ୍ପର ପ୍ରତି ସେବା କରନ୍ତି ଅର୍ପଣ ।

ମାନବ ସେବା ହିଁ ଅଟେ ମାଧବଙ୍କ ସେବା 

ଦୁଃଖୀ ଦରିଦ୍ର ଦୁର୍ଗତ ଜନତା ସେବା ।

କରି ବଢେ ପୁଣ୍ୟ ଲାଭ ସୁଦିବ୍ୟ ଚେତନା

ପ୍ରସାର ନିମନ୍ତେ ମନେ ଭରେ ଉଦ୍ଦିପନା ।

ମାନବ ସେବାରେ ହୁଏ ମାଧବଙ୍କ ସେବା

ଆସ ହେ ସକଳେ ନିତି ତାହା କରିଯିବା ।

ଜୀବନ କାଳରେ ପୁଣ୍ୟ ଅର୍ଜନ କରିବା

ମାନବ ସେବା ଅଟଇ ମାଧବଙ୍କ ସେବା ।