ପର୍ବତାରୋହଣ

ପର୍ବତାରୋହଣ ଶ୍ରମ କଷ୍ଟସାଧ୍ୟ

ଅଭ୍ୟାସେ ହୁଏ ଆୟତ୍ତ

ପ୍ରତି ପାଦେ ଥାଏ ଆହ୍ୱାନ ଅନେକ

ଜୀବନ ପ୍ରତି ବିପଦ ।

ପର୍ବତର ତୀଖ ଚିକ୍କଣ ପୃଷ୍ଠରେ

ଅଣ୍ଟାରେ ଦଉଡି ଭିଡି

ପର୍ବତଆରୋହୀ ଚଢଇ ଶିଖର

ଜୀବନକୁ ପଣ କରି ।

ଅତି ସନ୍ତର୍ପଣ ସତର୍କ ସହିତ

ଥାପିଣ ଶରୀର ଭାର

ଝୁଲେ କେତେବେଳେ ଶୂନ୍ୟରେ ତ ପୁଣି

ଖସିପଡେ ବାରମ୍ବାର ।

ଖାଦ୍ୟ ଓ ପାନୀୟ ନିଶ୍ୱାସ ପ୍ରଶ୍ୱ।ସେ

ହୁଏ କଷ୍ଟ ଅସୁବିଧା

ପ୍ରଗାଢ଼ ବିଶ୍ୱାସେ ଆରୋହଣକାରୀ

ଅତିକ୍ରମେ ସବୁ ବାଧା ।

ଦୁଇଟି ଶିଖର ମଧ୍ୟେ ରହିଥାଏ

ବିରାଟ ଗଭୀର ଖାଇ

କଲେ ନିରନ୍ତର ଉଦ୍ୟମ ଆରୋହୀ

ଅକ୍ଳେଶେ ପାରଇ ଡେଇଁ ।

ଛୁଇଁଲେ ଶିଖର ପର୍ବତାରୋହଣେ

ଅନୁଭବ ହୁଏ ଖୁସି

ନୂଆ କୀର୍ତ୍ତିମାନ ନୂତନ ଆଲୋକେ

ଉଜ୍ଜ୍ୱଳି ଉଠଇ ଆଖି ।

ଉଡେ ଫରଫର ବିଜୟ ପତାକା

ଆରୋହୀ ମନେ ଉଲ୍ଲାସ

ଭରେ ଜନମନେ ଆନନ୍ଦ ଉତ୍ସାହ

ଆରୋହଣ ଦୁଃସାହସ ।