ପ୍ରେମ ପାଗଳିନୀ

....ପ୍ରେମ ପାଗଳିନୀ ....

ଆଗୋ ଅଂଶୁମାଳୀ,

ଧୈର୍ଯ୍ଯ ର ପରାକାଷ୍ଠା ନେଇ ,

ପ୍ରତୀକ୍ଷାରେ କାଟି ବିନିଦ୍ର ରଜନୀ,

ଦୃଢ ପ୍ରତ୍ଯୟ ହିଆ ରେ ଭରି ,

ତୁମ ପଥ ରହି ଥାଏ ଚାହିଁ ,

ସେ ଯେ ତୁମ କମଳିନୀ ,

ତୁମ ପ୍ରଥମ ସ୍ପର୍ଶେ ଯାଏ ଭୁଲି ,

ବିଗତ ରାତ୍ରି ର ସମସ୍ତ କ୍ଲାନ୍ତି ,

ଲଜ୍ଜାବତୀ ବଧୂ ସମ ପାଖୁଡା ମେଲି ,

ଚାହିଁ ରହେ ତୁମକୁ ଲାଜେଇ ଲାଜେଇ ,

ବୁଝି କି ପାରନା ତୁମେ ତା ପ୍ରେମ ପୀରତି ? ?

ଆହେ ଶଶଧର ,

ସମୀର ସାଥେ ଦୋହଲି ଦୋହଲି ,

ମଧୁକର ସାଥେ ଗୀତ ଗାଇ ଗାଇ,

ପୁଷ୍କରିଣୀ ଜଳେ ନିଜ ରୂପ ଦେଖି ଦେଖି,

ଥାଏ ରହି ତୁମ ଆସିବା ପଥ କୁ ଚାହିଁ,

ସେ ଯେ ତୁମ ପ୍ରେୟସୀ କୁମୁଦିନୀ,

ତଡାଗ ଜଳେ ଦେଖି ତୁମ ପ୍ରତିଛବି ,

ଶଶୀ କର ସ୍ପର୍ଶେ ମୁଖ ତା ଯାଏ ଝଲସି,

ହେ ଚନ୍ଦ୍ରମା ପାରନା କି ଶୁଣି ,

ସୁର, ଲୟ ତୋଳି ଗାଏ ସେ ଯେ ପ୍ରେମ ଗୀତି ,

ତୁମ ପ୍ରେମେ ସେ ଯେ ପାଗଳିନୀ ,

ଅନ୍ତର ବେଦନା ତା ପାରନା କିଂପାଇଁ ବୁଝି ? ?

ହେ ଅନନ୍ତ ସାଗର ,

ଆକୁଳ, ବ୍ଯାକୁଳ ମନ ନେଇ ,

ଧାଇଁ ଯାଏ ତୁମ ପାଶେ ତଟିନୀ ,

ଶତ ବାଧା ନ ମାନି ସେ ଯେ ଯାଏ ଆଗେଇ,

ଲକ୍ଷ୍ଯ ତା ତୁମକୁ ଭେଟିବା ପାଇଁ ,

ଉଦବୃତ୍ତ ଗିରି କନ୍ଦରୁ ସାଜି ସେ ତଟିନୀ ,

ହେ ସିନ୍ଧୁ, ତୁମ ପ୍ରେମ ଅନ୍ତରେ ଭରି ,

ମିଶିବାକୁ ତୁମ ସାଥେ ଆତୁର ମନ ତାହାରି ,

ବୁଝି କି ପାରନା ସେ ଯେ ପାଗଳିନୀ ତୁମ ପାଇଁ ? ?

ଅଦ୍ଭୁତ ରଚନା ବିଧାତା ରଚିଛୁ ତୁହି ,

ପ୍ରେମ ହିଁ ଶାଶ୍ବତ,

ପ୍ରେମ ହିଁ ଅମ୍ଳାନ,

ସେ ତ ଚିରନ୍ତନ,

ପ୍ରେମ ସତ୍ଯ,

ପ୍ରେମ ଶିବ,

ପ୍ରେମ ହିଁ ସୁନ୍ଦର,

ସେ ପ୍ରେମେ ବନ୍ଧା ଏ ସାରା ସୃଷ୍ଟି । ।