వేదన
వేదన
నీలో ఉన్నది అనుకున్న నా ప్రాణం..!
నన్ను వద్దంటూ ఎప్పుడో దూరం జరిగిన నీ మౌనం...!
ఏడిపించింది కన్నీళ్లు విడువని నీ దూరం..!
వ్యధని అక్షరాల్లో రాయలేని వైనం..!
గొంతున మాట దాచక తల్లడిల్లే హృదయం..!
పెదవులపై పులుముకున్న రంగుల్లో తిరిగే రాట్నం..!
వెలుగులు జిమ్ముతూ చీకటిలో కలిసిపోయిన అంతరంగం...!
ఏంటో.. ఎంత చెప్పిన ముగియదు మొదలు పెట్టిన ఆగదు
కొనసాగింపుగా సాగదు నిలిచిపోయిన పరుగుని ఆపదు ఇదే ఏమో...
గాయపడిన హృదయపు వేదన....