କେତେ ଜଣଙ୍କର ମୁଣ୍ଡ ପିଟି ଖାଉ ହେ କଂଟ୍ରାକଟର ଭାଇ ସମୟ ଆସିଲେ ବଳେ ବିଝିଯିବୁ ଦୁଃଖୀ ରଙ୍କିଙ୍କ ଠୁ ନେଇ l

ଦେଶ ଦେଶ ବୋଲି ଦେଶକୁ ଖାଉଛ, ଏ'କି ତୁମ ପରିଚୟ ମୁଖାତଳେ ତୁମ କଳଙ୍କିତ ମୁହଁ ହୋଇ ଗୋଟେ ଭାରତୀୟ l

ସମାଲୋଚନାରେ କେବେ ନହୁଅ ମର୍ମାହତ, ନିଜକୁ ପରିମାର୍ଜିତ କରି ଆଗକୁ ବଢିବାର ଏହା ଏକ ପ୍ରଶସ୍ଥ ପଥ l

ସବୁତ ଦେଇଛ ପ୍ରଭୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିଛ ମୋ ଜୀବନ କଳସ ଆଉ ଏକ ମାତ୍ର ଆଶା ତୁମକୁ ହିଁ ଧ୍ୟାଇ ବିତିଯାଉ ଯେତକ ଆୟୁଷ l

ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ସମର୍ପିତା ମୁଁ ତୁମ ପୟରେ, ମା'ର କି ତା'ର ପ୍ରଭୁ ସବୁ ତୁମ ହାତରେ l

ସେ ଖୁସି ସେ ସମ୍ପର୍ଣ୍ଣା ଯିଏ ଦିନ ରାତି ସଂଘର୍ଷ କରି ସମୟ ଅତିବାହିତ କରେ, ସେ ଦୁଃଖୀ, ସେ ନିନ୍ଦୁକ ଭାଗ୍ୟର ଦ୍ୱାହି ଦେଇ ଯିଏ ଘର କୋଣେ ପଡି, ଶୋଇ ଶୋଇ ସମୟ ବିତାଏ.. l

ବରଷକେ ଥରେ ଆସିଛି ଯାତ ତୋ, ବ୍ୟାକୁଳିତ ମନ ଆଖି ଛନ ଛନ ପାରୁନାହିଁ ଯାଇ ତୋ ବଡ଼ ଦାଣ୍ଡକୁ ପାରୁନାହିଁ ଦେଖି ମୋ ଚକା ନୟନ ଦୁଃଖେ ଯାଏ ବିତି ଦିନ ଲୋ ସଙ୍ଗାତ...

ଲୋକ ତ କହିବେ ଅନେକ ଛାଡ଼ନା ଦୁନିଆ ଲୋକଙ୍କ କଥା ନିଜ କର୍ମ ପଥରେ ଅଗ୍ରସର ହୁଅ ଦେଖିବ ନୂଆଁ ଦୁନିଆ ଗୋଟେ ତୁମ ସ୍ୱାଗତପାଇଁ ପ୍ରତୀକ୍ଷାରତ ଥିବ l

ଏମିତି କିଛି କାର୍ଯ୍ୟ କର ଦୁନିଆ ଯାହା ପାଇଁ ପାଗଳ ସେ ତୁମ ପାଇଁ ପାଗଳ ହେଇ ଯିବ l