એ.....મુલાકાત
એ.....મુલાકાત
એક સવાર એવી ઊગી,
એણે મને ઓળખી લીધી;
યાદ છે એ પહેલી મુલાકાત,
નજર સામે જ થયો એનો સાક્ષાત્કાર !
થઈ હતી વાતો અઢળક !
ઓળખ્યા હતાં શબ્દશઃ
શબ્દોથી એકબીજાને !
વાણીથી ઓળખ્યાં અરસપરસને
એક બીજાની વાક્માધુરીથી !
વાંચી લીધાં હતાં ફોટામાં
અન્યોન્યને !
પામી લીધાં હતાં હૃદયથી
સમયની દરેક પળે,
સમયનો કોઈ એવો ખંડ એવો નહોતો,
જેમાં એ ના હોય !
વહેલી સવાર હોય કે અડધી રાત,
ભરબપોર હોય કે હોય કામનો બોજ,
કુટુંબકબીલા વચ્ચે હોય
કે પ્રસંગની ઉજવણીમાં,
મિત્રો સાથે હોય
કે હોય એકલો !
મેસેજ અહીં થાય
એની બીજી જ સેકન્ડે ત્યાં વંચાઈ જાય !
ને ત્રીજી સેકંડે તો જવાબ પણ આવી જાય !
આમ જુઓ તો હૃદયસ્થ !
દરેક વિષય પર વાત, સંવાદ, વિવાદ થાય જ !
અંતર માપીએ તો માઈલો દૂર !
નજર સમક્ષ આવવા હોઈએ અસક્ષમ !
ને એક દિવસ ઊગતી સવારે એનો મેસેજ આવ્યો !
"રસ્તામાં છું, આવું છું તને મળવાં, તને જોવા આવું છું !
તારા ટેરવાને સ્પર્શવાં આવું છું, તારી આંખો વાંચવા આવું છું,
તારી સામે બેસીને
મારી કલ્પનામૂર્તિને પોખવાં આવું છું !"
પળભર તો દિલ એક ધબકારો ચૂકી ગયું !
અને એ આવ્યો,
પહેલી જ મુલાકાતમાં એણે જે પામવું હતું એ પામીને ગયો,
અંતરથી એ મને જીતીને ગયો, જીવનભરનો સંબંધ સ્થાપીને ગયો !
બની રહી મારું જીવનભરનું અણમોલ નજરાણું....
એની સાથેની એ પહેલી અદ્દભુત અને અનોખી મુલાકાત !