પ્રણયનો વરસાદ

વરસાદ આ પ્રણયનો કેમ થંભી ગયો

ઉંચેરા એ આભમાં જાણે અટકી ગયો...

નીરસ બનીને નિહાળે એ ઘનઘોર ઘટાને,

પણ શાને એ અવાજમાં અટકી ગયો...

યાદ એની આવી ને હુંયે ભટકી ગયો,

પ્રણયની એ રાત હતી ને ચાંદ પણ થોભી ગયો...

જોતો હતો એ વાટે રાહ અવસર ની,

અનહદ એ પ્રેમમાં એ રાહ ને વિસરી ગયો...

નહોતી પરવાનગી એ વરસાદમાં ભીંજાવાની,

કેમ જાણે પ્રેમ મારો એ અશ્રુમાં અટકી ગયો...

વરસાદ આ પ્રણયનો કેમ થંભી ગયો

ઉંચેરા એ આભમાં જાણે અટકી ગયો.