आस
आस
सुकून गेली तारूण्याच्या,
श्रावणातील हिरवाई.
चैतन्याचे सूर ही विरले,
दिशा दिशा दाही. .......१
श्वासातील निशीगंधाचा,
उडून गेला गंध.
डोळ्यांतील दिव्यांचे,
तेजही झाले मंद. ........२
इंद्रधनू चे सप्तरंग ही,
होऊ लागले फिके.
जरठपणाचे भोवताली,
दाटू लागले धूके. ......३
समीप आता दिसतो आहे,
पानगळीचा ऋतू .
गळून जाऊ दे लोभ, लालसा,
लागो माणूसपण ते रूजू . ......४
वैशाखातील काहीलीची,
भासू लागली आच .
रणरण प्रभू ही सह्य होऊ दे,
तुझ्या सावलीची आस .