माह्या पापणी खाली

माह्या पापणी खाली गुपचूप वसतं काहून।

जती-तती मले हमेशा तू दिसत काहून।।

मले चटक लावू नको, मी शेतकरी गरीब,

माह्या कडे पाहून-पाहून तू हसतं काहून।।धृ।।

  

नापीकी,दुष्काळाच्या घेऱ्यात नेहमीच,

माया घराचा पता तू पुसतं काहून।

कर्जाच्या वझ्याखाली दबलेला मीच,

हृदयात गरीबाच्या घूसतं काहून।।१।।

शेतात पीक बहरलं तसं तूह्य यौवन,

मी त्याच्या अवती-भवती घालू गस्त काहून।

ना ते माह्य,ना हे माह्य, मी असा असहाय,

आपुलकीनं जवळ माह्या बसतं काहून।।२।।