ଭାବର୍ ଡୋର୍

ଆଗ୍ ପଛକେ ବିଚାର୍ ନାଇ କରି

କହେ ଟଚୋ ଟାଚୋ,

ସମସ୍ୟା ହେଲେ ଦେଖ୍ ତ ବୁଆ

ମୁଁହୁଟା କେଚୋ କାଚୋ ।

ଭାବି ଚିନ୍ତି କହ ଲୋକ୍ ମାନକେ କଥା

ଦିହେଁ ଯିବା ଯେନ୍ତା ସୁହା,

ଅଣଙ୍ଗ୍ ଠଣଙ୍ଗ୍ ଯଧରି କହେବୁ କଥା

ଲୋକ୍ ତ କହେବେ କୁହା ।

ମୁଁହୁନୁ ଥରେ ବାହାରଲେ ଶବଦ୍

ନାଇଁ ଆସେ ଆରୁ ଫେରି,

ବୁଝବାରକେ କେତେ ସମିଆ ଲାଗେ

ନାଇଁ କର ଆର୍ ଡେରି ।

ମୁହେଁ ଲଗେଇ ସଂଯମ୍ ଶିକଲା

କଥା ବାହାରୁ ମଧୁର୍,

ଶୁନଲା ଲୋକ୍ କେ ଲାଗବା ବନେ

କଥା ହେବା ଆତୁର୍ ।

ହିଁସା ଅହଁକାର୍ ଛନ୍ କପଟ୍

ନାଇଁ ରହୁ ରାଗ୍ ରିସମି,

ଭାବର୍ ଡୁରେ ବାନ୍ଧି ହଇ କରି

ଭାବନା ଥାଉ ମିଶମି ।

ଗାଲି ଝଗର୍ ଥି କାଏଁ ଟା ଲାଭ

ନୁକସାନ୍ ଖାଲି ନିଜର୍,

ନିଜର୍ ଲୋକ୍ ବି ହେବେ ଦୁରିଆ

ଭାବି ଦେଇ କରି ପର୍ ।

ଭାବର୍ ଡୁରେ ତ ସଂସାର୍ ବନ୍ଧା

ଅଲଗା ହେବୁ କାଏଁ ଯେ,

ଏକଲା ଚଲମି ବଏଲେ ନି ପାରୁ ଚଲି

ଲୁକର୍ ବିନା ସାହେଜେ ।