ଲଗାଇନି ଆଉ ଧୂଳି

ଆଗରୁ କହିଛି ଛୋଟପିଲାଙ୍କୁ ମୁଁ

ସ୍ନେହ କରେ ,ଯତ୍ନ ନିଏ ,

ଜାଣ ଅଜାଣତେ ଦୋଷ କରିଦେଲେ

ବୁଝାଇ ସଜାଡ଼ି ଦିଏ

ହରଷରେ ମୋର କଥା ମାନିଯା'ନ୍ତି

କଟାଳ କରନ୍ତି ନାହିଁ ,

କହନ୍ତି- "ଅପା ଯା' କହୁଛନ୍ତି ସବୁ

ଭଲ ଅଟେ ଆମ ପାଇଁ

ଏମିତି ଗୋଟିଏ ଝିଅ ଅଟେ 'ଇତି'

ଧରେ ତାକୁ କୁନିବେଳୁ ,

କେତେ ଗେଲ କରି ହସାଏ ଖେଳାଏ

ସୁସୁ କରେ ଖେଳୁ ଖେଳୁ

ପିଲାଟି ବେଳରୁ ନାକ କାନ୍ଦୁରି ସେ

ଧୀରେ ଧୀରେ ହେଲା ବଡ଼ ,

ଅବୁଝା ଯେମିତି କଳେହି ସେମିତି

ହୁଏ ଖାଲି ଭଡ଼ଭଡ଼

ଭଲ କହିଲେ ସେ ଭେଲ ବୁଝିକରି

ମୁହଁକୁ ଫୁଲେଇ ଦିଏ ,

ଜାଣିଶୁଣି କରେ ଓଲଟା କାମକୁ

ବୁଝାଇବ ତାକୁ କିଏ

ଅନ୍ୟପିଲା ସାଥେ ଝଗଡ଼ା ଲାଗଇ

ମନାକଲେ ଭାରି ଚିଡ଼େ ,

"ଭଲକାମ କଲେ ଆଦର ପାଇବୁ"

ଶୁଣି ମୁହଁ କରେ ଏଡ଼େ

ବଡ ହେବା ପରେ, ମିଛରେ ସେ ଦିନେ

କହିଲା ଭାଉଜ କାନେ ,

"ଅପା ସଦାବେଳେ ଗାଳିଦ୍ୟନ୍ତି ମୋତେ

ଶୁଣି କ୍ରୋଧ ଆସେ ମନେ

ଶୁଣିକି ଭାବିଲି ଏତେ ସ୍ନେହ କରି

ଓଗାଳୁଛି ଆସି ବିଷ ,

ସ୍ଵଭାଵ ଜମାରୁ ବଦଳିନି ତା'ର

କରିବି ମୁଁ ଆଉ କିସ

ଦୁଇଦିନ ଯାଏ ଆସିଲା ମୋ କ୍ରୋଧ

ଝିଅଟାକୁ ଦେଖୁଦେଖୁ ,

ଉଭାଇ ଗଲା ତା'-ଜାଗ୍ରତ କରିଲି

ଯେବେ ମୋର ବିବେକକୁ

ଈର୍ଷା ,ରାଗ ,ଦ୍ଵେଷ ଭଲଗୁଣ ନୁହେଁ

ତାହାଠୁ ତ ରହେ ଦୂରେ ,

ତୁଚ୍ଛା କଥାଟାରେ ଭାଳି ହୋଇ କିଆଁ

ରହିବି ମୁଁ ଦୁଃଶ୍ଚିନ୍ତାରେ

ନିନ୍ଦା ବା ପ୍ରଶଂସା ଯାହା କଲେ କରୁ

ସେସବୁ ମୁଁ ସହିନେବି ,

ବାକି ପିଲାଙ୍କୁ ଯା' ବାଣ୍ଟୁଛି ଖୁସିରେ

ତାକୁ ବି ସେମିତି ଦେବି

ସେନେହ ,ଆଦର କରିଲି ତାହାକୁ

ତା' ପରେ ବି ପୂର୍ବଭଳି ,

ହୃଦୟକୁ ମୋର ସ୍ୱଚ୍ଛ ମୁଁ ରଖିଲି 

ଲଗାଇନି ଆଉ ଧୂଳି