ମୃତ୍ୟୁର ବି ଅନ୍ତଥାଏ

କିଏ କୁହେ ମୃତ୍ୟୁ ଏକ 

ଅପହଞ୍ଚ ସତ୍ୟ ?

କିଏ କୁହେ ମୃତ୍ୟୁ ମୋର 

ଜୀବନର ଅନ୍ତ ?

ମୃତ୍ୟୁପରା ବସନ୍ତକୁ

ରଙ୍ଗହୀନ କରିଦେଇ ପାରେ 

ମୃତ୍ୟୁ କିନ୍ତୁ ଜୀବନ ସହିତ ସଦା

ମିଛି ମିଛି ଲୁଚକାଳି ଖେଳେ I

ଏଇ ଛାର ମୃତ୍ୟୁ କେବେ 

ନୁହେଁ ମୋର ଜୀବନର

 ଅନ୍ତିମ ପାହାଚ

ଯଦି କେହି ଜାଣିନାହଁ

ଦିନେହେଲେ ଏ ସତ୍ୟକୁ

ଜାଣିବ ଅବଶ୍ୟ I

ମୃତ୍ୟୁର ବି ଅନ୍ତଥାଏ 

ଦେଖାଇ ମୁଁ ଦେବି

ଇତିହାସ ପୃଷ୍ଟାପରେ 

ମୃତ୍ୟୁର ମରଣ ଗାଥା

ନିଜହାତେ ମୁଁ ଲେଖିଦେବି I

ମୋ ପାଇଁକି ମୃତ୍ୟୁ କେବେ

ହେବନାହିଁ ଆଗାମୀର

ଅବାଞ୍ଛିତ ଚିହ୍ନ

ମୋ ଆଖିରେ ଥାଏ ମୃତ୍ୟୁ

ମୋ ପାଇଁକି ସିଏ ମୋର 

ଚିର ବର୍ତ୍ତମାନ I

ମନେ ମନେ ମୃତ୍ୟୁ କଣ ଭାବୁଥାଏ

ସେ କଥା ମୁଁ ଜାଣେନାହିଁ କିଛି

ବିନା ନିମନ୍ତ୍ରଣେ କେବେ ହେବିନାହିଁ

ମୃତ୍ୟୁଗୃହେ ମୁଁ ଏକ ଅଲୋଡା ଅତିଥି I