ପତାକା

ଥକି ଗଳିଣି ମୁଁ ଚାଲି ଚାଲି

ଏ କଅଁଳ ପାଦରେ,

ଥକି ଗଳିଣି ବିଚ୍ ରାସ୍ତାରେ 

ପାଦ ଥାମି ଥାମି ,

କ୍ଳାନ୍ତ ହୋଇ ପଡିଲିଣି 

ପତାକା ବିକି ବିକି ।

ଯେବେ ଜାତୀୟ ପର୍ବର ଜୁଆର 

ମାଡି ଆସେ ,

ସେବେ ମୋ ଛିଣ୍ଡା କନାର

ଭଙ୍ଗା ଦଦରା କୁଡିଆରେ 

ଦି'ଓଲି ଖାଇବାର ଚୁଲି ଜଲେ ।

ସମସ୍ତେ ଦେଶଭକ୍ତ 

ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଜଣେ ଦେଶ ଭକ୍ତ,

ସେଥିପାଇଁ ତ ରାସ୍ତା ଗଲିରେ 

ପତାକା ବିକି ଚାଲିଛି, 

ସାହି ଗଲିରେ,ଅଫିସ,ବିଦ୍ୟାଳୟରେ 

ସଜେଇ ହୁଏ ପତାକା, 

କାହା ରକ୍ତାକ୍ତର ଝାଲରେ ।

କେତେ କେତେ ଭାଷଣ

ଅନର୍ଗଳ କହି ଚାଲନ୍ତି ସମସ୍ତେ,

ମୁଖରୁ ଭାସି ଆସେ ଭାରତ ମାର ଗାଥା,

ବୀରପୁରୁଷଙ୍କ କଥା, 

ସତରେ ହଜାଇ ଦେଇଛି

କେଉଁ ଏକ ଗଳିରେ 

ସେଇ ପୁରୁଣା ସ୍ମୃତି ।

ମୋର ସ୍ୱପ୍ନ ସବୁ ମାଡି ଆସେ 

ଏକ ଲୁହ ଭରା ଆଖିରେ

ଛୁପି ଛୁପି , କଟି ଯାଇଛି ସେ ପିଲାଦିନ, 

ପତାକା ବିକି ବିକି….. 

ପତାକା ଛାତିରେ ଚାପି ରଖିଛି

ମୋର ଯେତେ କୋହକୁ 

କ'ଣ ବା ଆଉ କରିବି ,

ପତାକା ହିଁ ତ ମୋ ବଞ୍ଚିବାର

ଏକ ସାହାରା ।