ସ୍ମୃତି ତୁମେ

ମୋ ମନ ଆକାଶେ   ନୀଳକଇଁ ଆଶା

      ସ୍ମୃତି ତୁମେ ରୂପା ଜହ୍ନ

ଢାଳିଦିଅ ନିତି     ବିମଳ ଜୋଛନା

     ଆବେଗେ ହୁଏ ତଲ୍ଲୀନ ।

ନାଚୁଥିଲା ଦିନେ   ଉଷ୍ମ ଆବେଗରେ

      ବିଭୋର ମନ ମୟୂର

କଳାମେଘ ପରି     ବରଷିଣ ବାରି

       ତୃଷା କରିଅଛ ଦୂର ।

ହୃଦ ସରୋବର     ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କମଳ

       ମନ ନେଇଥିଲ କିଣି

କରୁଛି ସ୍ମରଣ     ଅତୀତ ସେଦିନ

       ପାରୁନାହିଁ ମନୁ ଭୁଲି ।

ଫୁଲ ଫଗୁଣରେ    ବନ ଉପବନେ

       ଉଡିବୁଲେ ପ୍ରଜାପତି

ବଢାଏ ହାତକୁ     ଧରିବି ପୁଣି ମୁଁ

      ଉଡିଯାଅ ତୁମେ ସ୍ମୃତି ।

ରଖିଛି ରଖିବି     ସାଇତି ହୃଦୟେ

      ସ୍ମୃତି ତୁମ ରୂପ ରଙ୍ଗ

କଥାଦିଅ ମୋତେ   ପାଶୋରି ଦେବନି

     ଜୀଇଥିବି ଯେତେକାଳ ।