ଅଟଳ ଜି ଅମର ରହେ

ଅ ଅନନ୍ୟ ତୁମ୍ଭେତ ଅତୁଳନୀୟ ବି

     ଆମ ପ୍ରାଣ ଛବି ବହି

   ସରହଦ ସନ୍ୟାସ ସାହିତ୍ୟ ସାଧକ

     ହେ ପୂଜ୍ୟ ବାଜପେୟୀ । 

ଟ ଟହକ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ଵ ମହକାଉ ଥିଲ

     ଦେଇ ଗୁଣ ବାସ୍ନା ଝରା

   ଆଜିବି ପ୍ରତୀତ ତୁମ୍ଭ ଅନୁପସ୍ଥିତ

     ଝୁରୁଛି ଏ ସାରା ଧରା ।

ଳ  ଲମ୍ବି ଲମ୍ବି ଯିବ ଅସ୍ମିତାର ଗାଥା

      ସରିବନି ଗାଉଥିଲେ

   ଚୁମ୍ଭି ଚୁମ୍ଭି ଯାଏ ଭାରତୀର ପ୍ରାଣ

      ତୁମ୍ଭ ନାମ ନେଉଥିଲେ ।

ଜି  ଜୀବନ କରିଛ ସମର୍ପିତ ତୁମ୍ଭେ

      ନିଜକୁ ସେବକ କରି

   ରକ୍ଷାସୂତ ହେଇ ରଖିଦେଇ ଗଲ

      ମା ଭାରତୀର ଶିରି ।

ଅ  ଅବାକ ହେଇଛି ଏ ସାରା ଜଗତ

      ଦେଖି ତୁମ୍ଭ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ନୀତି

    ଭାରତ ରତନ ହେଇ ସାଜି ଅଛ

      ଦୁନିଆ ଆଲୋକ ବତୀ ।

ମ  ମଣିଷ ରୂପରେ ଦେବତା ସାଜିଲ

      ଭାରତୀର ପୁଣ୍ୟ ଫଳ

    ନିଜକୁ ସମର୍ପି ମାଟି ର ସେବାରେ

       ରଖିଗଲ ନାମ ବଳ ।

ର  ରହିଛି ରହିବ ତୁମ୍ଭ ନାମେ ଯଶ

      ରହିଥିବ ହେଇ କୀର୍ତ୍ତି

    ଶୁଭୁଛି ଶୁଭିବ ତୁମ୍ଭ କଣ୍ଠ ଶବଦ

       କବିତାର ପଦ ଗୀତି ।

ର  ରଚିଅଛ କେତେ ଇତିହାସ ତୁମ୍ଭେ

       ସହି ଘାତ ପ୍ରତିଘାତ 

    ଶାନ୍ତିର ଯୋଟକ ଶତ୍ରୁ ର ବନ୍ଧୁକ

       ବିରୋଧୀ ମନର ମିତ ।

ହେ ହେ ପୂଜ୍ୟ ଅଟଳ ରାଷ୍ଟ୍ର ଗଙ୍ଗାଜଳ

       କରୁଛୁ ଶତ ପ୍ରଣାମ

    ଫେରି ଆସ ପୁଣି ଆମ ଗହଣକୁ

       ଖୋଜୁଛି ଏ ଧରାଧାମ ।