രക്ഷകൻ

അവൾ പുസ്തകങ്ങളിലേക്ക് നോക്കി. ധാരാളം പുസ്തകങ്ങൾ അവൾക്ക് ചുറ്റും കിടക്കുന്നു. എന്താണ് പഠിക്കേണ്ടതെന്ന് എവിടെ നിന്ന് ചോദ്യം വരും എന്നൊക്കെ അവൾക്ക് ആശയക്കുഴപ്പം തോന്നി. എല്ലാ ഭാഗങ്ങളും നോക്കാൻ പോലും അവൾക്ക് മതിയായ സമയം ലഭിക്കുമോ? ഈ ചോദ്യങ്ങളാണ് അവളെ അസ്വസ്ഥയാക്കിയത്. ഇനി പരീക്ഷയ്ക്ക് പത്ത് ദിവസം കൂടി മാത്രം. ഈ പരീക്ഷ അവളുടെ ജീവിതത്തിന്റെ കൂടി ഒരു പരീക്ഷയാണ്. ഈ പരീക്ഷയിൽ പരാജയപ്പെട്ടാൽ അവൾക്ക് അവളുടെ പ്രണയം നഷ്ടപ്പെടും. വിവേക് തന്റെ തീരുമാനങ്ങളിൽ ഉറച്ചുനിൽക്കുന്നവൻ ആണെന്ന് അവൾക്ക് ഉറപ്പുണ്ട്. 

അവൾ വർഷ, ഒരു എഞ്ചിനീയറിംഗ് വിദ്യാർത്ഥിനിയാണ്. പഠനത്തിൽ പിന്നിൽ ആയിരുന്ന അവൾ പരീക്ഷയിൽ താഴ്ന്ന റാങ്ക് നേടി എങ്കിലും അവൾക്ക് മാനേജ്മെന്റ് സീറ്റിൽ അവിടെ പ്രവേശനം ലഭിച്ചു.

കുട്ടിക്കാലം മുതൽ അവൾ പഠനത്തിൽ മോശമായിരുന്നു. അവളുടെ ലെവൽ പാസ് മാർക്ക്  മാത്രമായിരുന്നു. നാലാം ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ ഒരു ദിവസം കളിക്കുമ്പോൾ അവൾ കുളത്തിൽ വീണു. പെട്ടെന്ന് രണ്ട് കൈകൾ അവളെ താങ്ങിയെടുത്ത് രക്ഷിച്ചു. ബോധം നേടിയപ്പോൾ അവൾക്ക് വിവേകാണ് രക്ഷിച്ചതെന്ന് മനസ്സിലായി. അന്ന് വിവേക് പത്താം ക്ലാസിൽ പഠിക്കുകയായിരുന്നു. അവൻ ക്ലാസിലെ മിടുക്കനായ വിദ്യാർത്ഥിയാണെന്ന് പിന്നീട് അവൾക്ക് മനസ്സിലായി. അന്നു മുതൽ അവൾ അവനെ പ്രണയിക്കുന്നു. അവരുടെ പിതാക്കന്മാർ നല്ല സുഹൃത്തുക്കളാണെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ ബന്ധം കൂടുതൽ ശക്തമായി. അവനെ മറക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ അവൾ അമ്മയോട് ഈ സ്നേഹത്തെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞു. അത് അവരുമായി ചേർന്ന നല്ല ബന്ധമാണെന്ന് അവർക്ക് നല്ല ഉറപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അവർ അവന്റെ മാതാപിതാക്കളെയും അറിയിച്ചു. ഈ ബന്ധത്തിൽ അവർ സന്തുഷ്ടരായിരുന്നു. എന്നാൽ വിവേകിന്റെ അഭിപ്രായം ചോദിച്ചതിന് ശേഷം തീരുമാനം പറയുമെന്ന് അവർ പറഞ്ഞു.

അടുത്ത ദിവസം തന്നെ അവന്റെ അമ്മ അവനോട് വിവാഹത്തിന് അനുവാദം ചോദിച്ചു. തന്റെ തീരുമാനം അടുത്ത ദിവസം പറയാമെന്ന് അവൻ അവരോട് പറഞ്ഞു. അടുത്ത ദിവസം അവൻ അവളെ കാണാൻ അവളുടെ വീട്ടിലെത്തി. "ജീവിത പങ്കാളിയെക്കുറിച്ചുള്ള എന്റെ ആഗ്രഹം വീടിന്റെ നാല് മതിലുകൾക്കടിയിൻ താമസിക്കുന്ന ഒരാളല്ല. അവൾ നല്ല വിദ്യാഭ്യാസവും വ്യക്തിത്വവും ഉള്ളവളായിരിക്കണം. അതിനാൽ നീ എഞ്ചിനീയറിംഗിന് ചേരണം. നീ എല്ലാ വിഷയങ്ങളും ഒന്നാം സെമസ്റ്ററിൽ വിജയിച്ചാൽ അപ്പോൾ നമ്മൾക്ക് വിവാഹനിശ്ചയം നടത്താം, നിന്റെ കോഴ്‌സിന് ശേഷം നമ്മൾക്ക് വിവാഹിതരാകാം. എന്റെ ആവശ്യം നിനക്ക് സമ്മതമാണങ്കിൽ ഞാൻ വിവാഹത്തിന് തയ്യാറാണ്, അല്ലെങ്കിൽ എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം." അവൻ നിലപാടിൽ   ഉറച്ചു നിന്നു. ഇങ്ങനെയാണ്അ വൾ എഞ്ചിനീയറിംഗ് ചെയ്യുന്നതിനായി അവിടെ എത്തിയത്.

അവൾ ഓർമ്മയിൽ നിന്ന് ഉണർന്നു. അവൾ ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായതിനാൽ എന്തു ചെയ്യണമെന്ന് തീരുമാനിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. പരീക്ഷയ്ക്ക് യോഗ്യത നേടാൻ കഴിയില്ലെന്ന് അവൾക്കറിയാം. പക്ഷേ അവൾ അവനെ ഒത്തിരി സ്നേഹിക്കുന്നു. അതിനാൽ അയാൾ വിവാഹത്തിന് തയ്യാറല്ലെന്ന് പറയുന്ന നിമിഷം അവൾക്ക് സഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. മരണം ആണ് അതിലും നല്ലത് എന്നവൾ കരുതി. അങ്ങനെ ഒരിക്കൽ അവരുടെ പ്രണയത്തിന് വഴിയൊരുക്കിയ കുളത്തിലേക്ക് തന്നെ അവൾ നീങ്ങി. അവൾ കണ്ണുകൾ അടച്ച് ചാടാൻ ഒരുങ്ങി. പെട്ടെന്ന് ഒരു കൈ അവളുടെ തോളിൽ എത്തി. വിവേകായിരുന്നു അത്. അവളുടെ പരീക്ഷയെക്കുറിച്ചും അതിന്റെ തയ്യാറെടുപ്പുകളെക്കുറിച്ചും അവൻ  

അവളോട് ചോദിച്ചു. അവളുടെ എല്ലാ ക്ഷമയും നഷ്ടപ്പെട്ടു അവൾ ആത്മഹത്യ ചെയ്യാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെന്ന്, അതിനാണ് വന്നതെന്നും അവനോട് പറഞ്ഞു. അത് കേട്ട അടുത്ത നിമിഷം അവൻ അവളുടെ കവിളിൽ ആഞ്ഞ് അടിച്ചു, പെട്ടെന്ന് അവൾ ബോധം കെട്ട് വീണു. അടുത്ത ദിവസം അവൾ കണ്ണു തുറന്നപ്പോൾ അവളുടെ മാതാപിതാക്കൾ അവളുടെ അടുത്തായി ഉണ്ടായിരുന്നു. അവർ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾക്ക് ഇഷ്ടമില്ലാത്ത ഒന്നും ചെയ്യെണ്ടെന്ന് അവളോട് പറഞ്ഞു, അത് അംഗീകരിച്ച് അവളുടെ കൂടെ നിൽക്കുന്നവരെ മാത്രം മതി അവൾക്കെന്നും പറഞ്ഞു.

 പെട്ടെന്ന് വിവേക് അവളുടെ അരികിലേക്ക് വന്നു. താൻ വിവാഹത്തിന് തയ്യാറാണെന്ന് പറഞ്ഞു. ഈ ആലോചന നിരസിച്ച അവൾ അയാളുടെ സഹതാപത്തിൽ നിന്നുള്ള സ്നേഹം ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു. ഒരു വാക്കു പോലും പറയാതെ അവൻ അവളുടെ ബാല്യകാല ഫോട്ടോകൾ, ക്ലിപ്പുകൾ, മുത്തുകൾ മുതലായവ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഒരു ഡയറി കാണിച്ചു. എന്നാൽ അവൾ നന്നായി വിദ്യാസമ്പന്നയും സ്വയം വ്യക്തിത്വവും ഉണ്ടാകണമെന്ന് അവൻ ആഗ്രഹിച്ചു, അതു കൊണ്ടാണ് അവൻ അവളിൽ നിന്ന് ആ സ്നേഹം മറച്ചത്. ഇത് പറഞ്ഞ് അയാൾ അവളുടെ കവിളിൽ തലോടി കൊണ്ട് അവളോട് പറഞ്ഞു: "ഒരു ജീവിതത്തിൽ പ്രശ്നങ്ങൾ, വഴക്കുകൾ, അഭിപ്രായ വ്യത്യാസങ്ങൾ എന്നിവ ഉണ്ടാകാം. എന്നാൽ നീ ഇനി ആത്മഹത്യ ചെയ്യാൻ പോകരുത്, കേട്ടോടി പൊട്ടികാളി." അവൻ അവളുടെ ചെവിക്ക് പിടിച്ചു കൊണ്ട് ഇത് പറഞ്ഞു. അവന്റെ പ്രണയം തിരിച്ചറിഞ്ഞതിൽ അവൾക്ക് സന്തോഷം തോന്നി. അവന്റെ കൈകളിൽ മെല്ലേ മുഖം അമർത്തി, അയാൾ അവളെ മുറുകെ പിടിച്ച് ധാരാളം ചുംബനങ്ങൾ നൽകി. യഥാർത്ഥ സ്നേഹത്തിന്റെ മായാ നിർവൃതിയിൽ അവർ ഒന്നിച്ചു.