தோட்டாக்கள்

நினைவுகள் தோட்டாக்கள்,

மற்றவர்கள் உன்னைக் கிழித்துத் துண்டாக்கி விட்டு,

சிலர் கிசுகிசுக்கிறார்கள் மற்றும் உங்களை பயமுறுத்துகிறார்கள்.

உங்களுக்கு துப்பாக்கி கட்டுப்பாடு எதுவும் தேவையில்லை, உங்களுக்கு என்ன தேவை தெரியுமா?

எங்களுக்கு சில புல்லட் கட்டுப்பாடு தேவை,

ஆண்களே, நாம் தோட்டாக்களை கட்டுப்படுத்த வேண்டும், அது சரி.

அவை போலி தோட்டாக்கள், அதனால் நான் ஏன் இரத்தம் வெளியேறுவது போல் உணர்கிறேன்?

நான் ஒரு நாள் ஒரு படத்தை வரைய விரும்பினேன், மக்கள் முன் நின்று அது வண்ணப்பூச்சினால் ஆனது என்பதை மறந்துவிடுவார்கள்.

அது ஒரு மியூசிக் பட்டி போல அவர்களுக்குள் ஊர்ந்து செல்லவும், மென்மையான தோட்டாவைப் போல காளான் இருக்கவும் நான் விரும்பினேன்.

இறந்த தோட்டாக்களைப் போல மழை பெய்தது.

உலகளாவிய கொரோனா மோதல் மக்களை அகழிகளுக்குள் தள்ளியுள்ளது.

கண்ணுக்குத் தெரியாத, கொடிய, வைரஸ் ஆயுதங்கள் புலப்படும் விசில் தோட்டாக்கள் மற்றும் இடிமுழக்க வெடிகுண்டுகளை மாற்றியுள்ளன.

ஷாட்களை யார் அழைக்கிறார்கள் என்பது எங்களுக்குத் தெரியாததால்,

கண்ணுக்குத் தெரியாத எதிரிகளுடன் நாம் எப்படி ஒரு சண்டையை அழைப்பது என்று சொல்வது கடினம்.

ஒரு நபரின் வாழ்க்கை வேகத்தை எடுத்த விதம்,

வாழ்க்கை ஒரு இறுதி இலக்கை குறிவைக்கும் தோட்டா போல இருந்தது,

மெதுவாக அல்லது ஒதுங்குவது சாத்தியமற்றது, மற்றும் புல்லட் போன்றது,

நீ எதை அடிக்கப் போகிறாய் என்று அறியாமல் இருந்தாய்.

அவசரம் மற்றும் தாக்கத்தை தவிர வேறு எதுவும் தெரியாது.

உங்களுக்கு தோட்டாக்களாக இருந்தவர்களை நீங்கள் இழக்க அனுமதிக்கப்படுகிறீர்கள்,

ஆனால் அவர்கள் உங்களை மீண்டும் சுட அனுமதிக்க முடியாது.

தோட்டாக்கள் முட்டாள்களுக்கு,

மூளை ஒரு பில்லியன் தோட்டாக்களை விட வலிமையானது.