యడబాటు

నువు సాందర్య మహా రాణివి 

నీ అంద చందాలు వెన్నెలా వలె విరియాలి 

నీ చెలికాడినై నీ చెంత చేరినా వేల 

నిన్నే చూస్తూ నన్నే కవ్విస్తూన్నా నీ ముంగులతో ఆడి.

నీ లేలేత బుగ్గలను తాకి నీ ఎర్రన్ని పేదాలను చూసి.

ఆ ముద్దు మురిపెములు నీ అల్లరి మాటలు ఏవి 

ని నా మనస్సు అడుగుంటే ఏమి జవాబు చెప్పాలి 

ఒక సారి మల్లి గుర్తుకు వచ్చావ్ అలనాటి తీపి గుర్తులు మదిలో 

నిదుర లేపావు ఏమి నీ మాటలుఅవి ఎక్కడ అని అని 

 నా మనస్సు అడిగింది ఏమి చెప్పను నేనూ చెలి 

ఈ యడ బాటు ఇంకా ఎన్నాళ్ళే 

నీ జాడ ఎక్కడ అని వెతికేది కవించకు ఇలా 

ఈ పుణ్ణమి నాటి ఈ రెయిలోమధురం నీవు కుశలమా !!