વાસંતી દુહા
વાસંતી દુહા
સુણ્યા કોયલ ટહુકા, ને વા વાસંતી વાય,
ફાગ તારા આદરા, પ્રીત સુવાસ છવાય...
ધરાં એ ઓઢી લીલી ઓઢણી, ને ઓઢણી માં ટાંક્યા ફૂલ,
એ આવી - આવી રુડી ઋત વસંત, પ્રેમ સુવાસ ભરપૂર...
ખીલી કળીઓ, રવિ ઊગ્યાં, ને ધરણીને ઝાકળનો શણગાર,
મંદ વાયે શીળો - શીળો વાયરો, ને કરે પારેવડાં કિલકાર...
કૂણી કિરણ પ્રભાતે નીકળી, છોડી રવિરાયનો દેશ,
દોડી દોડી એ આવતી, રાણી ધરણીના પ્રદેશ...
કિરણ મળી માત ધરાં ને, સુણાવે સૂર્ય તણો સંદેશ,
સંક્રાન્ત ગઈ પોષ ગયો, આવશે હમણાં વસંત તારે દેશ.