माझे बालपण
माझे बालपण
1 min
265
ना पैश्याची चिंता
ना जबाबदारीच सोंग
पोटभर अस्सल जेवण
ना नाशिबाचे भोग
घंटी वाजली की शाळेत जायच
आई आई करत स्वयंपाक घरात शिरायचो
भातुकलिचा खेळ सजवून
मोठेपणाचा आव आणायचो
छप छप छपाक पाण्यात खेळणं
टायर सोबत रस्त्यावर धावणं
तूप पोळी खाऊन कुशीत नीजनं
हट्ट करून खोटं खोटं रडणं
आजही बालपन जेव्हा
भातुकलिचा खेळ खेळते
वय विसरून मन
त्यात रमुन जाते
बालपणीचा हां ठेवा
असाच मनाच्या कुपित जपुन ठेवावा
येणाऱ्या बालपणाला
भातुकलिचा वारसा द्यावा