ବୃଦ୍ଧ ବାପାର କଷ୍ଟ

କେତେ ଦେବଦେବୀ 

କେତେ ପୂଜା ବ୍ରତ

କେତେ କରିଥିଲେ ତପ

ସୌଭାଗ୍ୟ ଲଭଇ 

ସେହି ଜନ ପରା

ହୋଇଥାଏ ଯେବେ ବାପ ।

ନିଜର ସବୁ ଦୁଃଖ ଭୁଲିଯାଇ

ସନ୍ତାନର ସୁଖ ପାଇଁ

କରାଯାଏ କର୍ମ ପିତା ଧର୍ମ ପାଳି

ନିଜ ସୁଖ ବଳି ଦେଇ ।

ଖରାକି ବରଷା ଶୀତକି କାକର

ଝଡ ଅବା ଅଂଶୁଘାତ

ପୁଅ ଭବିଷ୍ୟତ ଉଜ୍ବଳ ପାଇଁକି

କରମ କରେ ସତତ ।

ସେଇ ପୁଅଦିନେ ବଡ଼ ହୋଇ ଯେବେ

ହାକିମ ଚାକିରି କଲା

ମଳି ମୁଣ୍ଡିଆ ସେ ଗାଁଉଲୀ ବାପାକୁ

ପାଖରୁ ଦୂରେଇ ଦେଲା ।

ବିଚରା ନିରୀହ ବାପଟି ନୀରବେ

ଝରାଇ ନୟନୁ ନୀର

ହୃଦୟ କଷ୍ଟକୁ ହୃଦୟରେ ଚାପି

କହେ ନାହିଁ କା ଆଗର ।

ପିତା ଧର୍ମ ପିତା ସ୍ବର୍ଗଟି ଜାଣିଥା

ପିତା ହିଁ ପରମ ତପ

ପିତା ଆଶୀର୍ବାଦ ଥିଲେ ମଥା ପରେ

ସନ୍ତାନେ ନଛୁଏଁ ପାପ।