ଦିବ୍ଯ ଦୀପାବଳି

ଏ ଧରା ପ୍ରାଙ୍ଗଣେ ମାନବ ଜୀବନେ

ଆସେ କେତେ କ'ଣ ନୀତି

କେବେ ଦୀପାବଳି କେବେ ଯେ ପାର୍ବଣ

ପର୍ବପର୍ବାଣୀ ର ରାତି ।

ମନ ମୋହେ ଏଠି ସୁନେଲୀ ସପନ

ରଙ୍ଗ ବିରଙ୍ଗ ଏ ଦିନ

ନିର୍ମଳ ଶୋଭାରେ ଆଖି ଭରିଥାଏ

ପ୍ରୀତିରେ ଭରେ ଯେ ମନ ।

ଆଲୋକର ପର୍ବ ଏଇ ଦୀପାବଳି

ଦିବ୍ୟ ତା'ର ଅନୁଭବ

ଅନ୍ଧାର ନିଶି ରେ ଅପୂର୍ବ ରୋଷଣୀ

ରୂପ ଅବା ଅଭିନବ ।

ସଂଜ ସାଥେ ଏଠି ସତେବା ଯେମିତ

ରାତି ମନେ ହୁଏ ଦିନ

ଦୀପ ମାଳ ମାଳ ସବୁଠି ଚମକେ

ନାଚି ଯାଏ ପୁଣି ମନ ।

ଜୀବନର ପଥେ ଦିବ୍ୟ ଦୀପାବଳି

ପ୍ରୀତିର ମହକ ଥୋଇ

ପୁଣି ହଜିଯାଏ ବରଷକ ପାଇଁ

ଅନ୍ଧାର ଦେଇ ଦୂରେଇ ।