ହାତଗଣ୍ଠି

ସାକ୍ଷୀ ଥିଲେ ଯହିଁ ଦଶ ଦିଗପାଳ,

ସାକ୍ଷୀ ଥିଲା ହୋମ ନିଆଁ ।

ଧାରେ ସିନ୍ଦୁରରେ ହାତେ ହାତ ରଖି,

ପାଲଟିଲ ମୋ ଦୁନିଆ ।।

ହୃଦୟ ଆସନ ଅଳଙ୍କୃତ କରି,

ଧର୍ମପତ୍ନୀ ସାଜିଥିଲ ।

ମୋ ଦୁଃଖ ସୁଖର ସାଥି ହେବାପାଇଁ,

ନିଜେ ଯେବେ ବାଛିଥିଲ ।।

ବିବାହ ବଚନେ ଅତୁଟ ବନ୍ଧନେ,

ଦୁହେଁ ହୋଇଥିଲେ ବନ୍ଧା ।

ହାତଗଣ୍ଠି ସହ ଆମ ଭାଗ୍ୟ ରେଖା,

ସେଦିନୁ ହୋଇଛି ଛନ୍ଧା ।।

ଜୀବନ ଯାତ୍ରାରେ ସହଭାଗୀ ହୋଇ,

ବାଣ୍ଟିନେଲ ଦୁଃଖ ସୁଖ ।

ପରିବାର ଭୁଲି ଆସିଥିଲ ଚାଲି,

ଦେଖି ନଥିଲ ଯା ମୁଖ ।।

ଆପଣା ଲୋକଙ୍କୁ ପରକଲା ବେଳେ,

ଓଦା କରିଥିଲ ଆଖି ।

ମନେ ମନେ ନେଇଥିଲି ମୁଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି,

ସଦା ଖୁସି ଦେବି ମାଖି ।।

ପତ୍ନୀ ଭାବେ ସଦା ଦେଇଛ ପ୍ରେରଣା,

ପ୍ରତୀକ୍ଷଣ ଜୀବନରେ ।

ହରିଛ ମନରୁ ଦୁଃଖ ଓ ଯାତନା,

ତୁମ ପ୍ରେମ ପରଶରେ ।।