ନୀରବତା

ତୋ' ମନର ନୀରବତା କହିଯାଏ କେତେ କଥା

ଅକୁହା ବେଦନା ଜର୍ଜରିତ ସନ୍ତାପିତ ଦରଦୀ ଗାଥା

ତୋ ଛାତି ତଳେ ଲୁକାୟିତ କେତେ ଯେ ଯାତନା

ସେସବୁର ହିସାବ କେହି ବି କେବେ କରି ପାରେନା ।

ତୋ ଆଖିର ଗଭୀରତା ଘୁରାଇ ଦିଏ ମୋହର ମଥା

ସେଇ ଗଭୀର ଆଖିରେ ଦିଶେ ଦୁଃଖର ଛବିଳ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ

କେବେ ଫିକା କେବେ ଗାଢ଼ା ରଙ୍ଗିନ୍ ତା'ର ବିବର୍ଣ୍ଣ ତନୁ

ସେ ଗଭୀରତା ମାପିବାକୁ ମୁହିଁ ସାହାସ ଜୁଟାଇ ପାରେନା ।

ତୋ ଓଠର ନିରସତା ଦିଏ ମୌନ ବ୍ରତର ବାରତା

ତୋର ମଉନ ରହିବାରେ ହିଁ କାଳେ ଜଗତର କଲ୍ୟାଣ

ଖୋଲିଲେ ତୁ ଓଷ୍ଠ ଧାର ବାରେ ଲେଉଟାଇଲେ ଜିହ୍ଵା

ସୃଷ୍ଟି ହେବ ପୃଥିଧ୍ବଂସୀ ପ୍ରଳୟଙ୍କାରୀ ତାଣ୍ଡବର ବିଭିଷିକା ।

ଶୁଣି କି ପାରିବୁ ତୁ ବିପନ୍ନ ପ୍ରାଣୀର ତୀବ୍ର ଆର୍ତ୍ତ ଧ୍ବନି

ସୃଷ୍ଟି କଲ୍ୟାଣ ହେତୁ ତୁ ରହିଥା ମାଆ ଚିରକାଳ ତୁନି ।