ଓଡ଼ିଶାର ରାଣା

କାଲି ଶୁଣିଥିଲେ ରାୱତଙ୍କ କଥା

ଏ ଯାଏ ଶୁଖିନି ଆଖିରୁ ଲୁହ l

ଛାତି ଫାଟଯାଏ ଆଜି ପୁଣି ଶୁଣି

ଶହୀଦ ହୋଇଛି ଓଡ଼ିଆ ପୁଅ l

ଇତିହାସେ ସର୍ବେ ପଢ଼ିଥିଲୁ ଆମ୍ଭେ 

ରାଜପୁତ ବୀର ପ୍ରତାପ ରାଣା l

ଓଡ଼ିଶା ମାଟିର ତାଳଚେରେ ଘର 

ଆମ ଦାସ ରାଣା ତହୁଁକି ଉଣା l

ବରଷକ ମାତ୍ର ପୁଅକୁ ତାହାର ଯାଇ 

ଥିଲା ଏବେ ବୁଝାଇ କରି l

ମାଆ ଜେଜ ସଙ୍ଗେ ଖେଳୁଥାଆ ବାବା 

ଡାକ ଦେଲାଣି ପା ସୀମାରେ ଅରି l

ପଣ ମୁଁ କରିଛି ମାଆ ସେବା କରି 

ହାରିବି ଜୀବନ କାଟିବି ମଥା l

ବଡ଼ ହେଲେ ବାବା ଏହି ବ୍ରତ ତୋର 

ଏକଥା ବାବାରେ ମନେ ରଖିଥା l

ଅବୋଧ ଶିଶୁଟି କଇଁ କଇଁ କାନ୍ଦେ କି 

ହେଲା କି ହେଲା କି ହେଲା ଆଜି l

ବାପା ଯାଇଛନ୍ତି ଅମର ଭୁବନେ ଶିଶୁ 

ମନ ତାର ପାରୁନି ବୁଝି l

ହେ ରାଣା ତୁମେ ତ ଅମର ଶହୀଦ 

ଏହା ଥିଲା ତୁମ ଵିଧି ଲିଖନ l

ବିଧାତା ଲିଖନ କେ କରିବ ଆନ

ଦେଶସେବା କରି ଦେଲ ଜୀବନ l

କୋଟି ଜନତାର ପ୍ରଣତି ହେ ବୀର 

    ଜୟ ଯବାନ ଜୟ l

ଭାରତ ମାତା କି ଦୁର୍ଜୟ ଝଣ୍ଡା 

   ଭାରତ ମାତା କି ଜୟ l

ବୀର ସନ୍ତାନ ରାଣା ପ୍ରତାପ 

    ଅମର ରହେ !