ପ୍ରଶ୍ନ ଗୁଚ୍ଛ

ସ୍ୱପ୍ନ ମାନଙ୍କ କ୍ରମାଗତ ଦୌଡ଼ ପଛରେ

କବି ଏବେ ନୟାନ୍ତ 

ଦିନରାତି ଏକ କରି ନିଜ ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିଲେଣି 

ନିଜ ଜୀବନଚର୍ଯ୍ୟା ଇସ୍ତାହାର ର ଶହଶହ ପୃଷ୍ଠା 

କେତେବେଳେ ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଖରାରେ ଭ୍ରମଣ ତ

ପୁଣି କେତେବେଳେ 

ଅପରାହ୍ନ'ର ଆତ୍ମୀୟତା ମଧ୍ୟରେ ଗୋଲାପ ବଣ 

ପ୍ରଶ୍ନ ତ ଏୟା କବି ଏବେ କେଉଁ କୂଳ'ର !

ଭେଟ ହୁଅନ୍ତା କି କବିଙ୍କୁ 

କବିଙ୍କ ଅଜ୍ଞାତ ଇଲାକାରେ 

ପଚାରିଦିଅନ୍ତି କେବଳ ଗୋଟଏ ପ୍ରଶ୍ନ 

ଏବେ ସ୍ୱପ୍ନ ମୋହ ନା ମାୟା ! 

ମନେହୁଏ ବେଫିକର୍ ଢ଼ଙ୍ଗରେ କବି ହସିହସି 

ପ୍ରତିଉତ୍ତର ଦେବା ପାଇଁ ଆଗ୍ରହ ବଳାନ୍ତି ଏବଂ କୁହନ୍ତି 

ମୋ ଅସ୍ତୀତ୍ୱ ହିଁ ତ ଶୂନ୍ୟତା 

ଅନିଚ୍ଛା ମାନଙ୍କ ଗାଢ଼ ଅନ୍ଧାର ମଧ୍ୟରେ 

ନୂଆଁ ନୂଆଁ ସ୍ୱପ୍ନ ଏବଂ ସ୍ୱପ୍ନଭଙ୍ଗ 

ଏ ତ ମଣିଷ ଜୀବନ 

ପାରିବଯଦି ଏଥର କହିପାର 

କବି ଏବେ କେଉଁ କୂଳ'ର !

ମୂଁ ତ କହିବି 

ଯେଉଁମାନେ ସଂଘକରି ଆସିଥିଲେ 

ଧୂ ଧୂ ଖରାବେଳେ,

ଅଝଟ ଶ୍ରାବଣର ବର୍ଷାବେଳେ,

ପହିଲି ସକାଳର ଶୀତ ବେଳେ ଏବଂ

କୃଷ୍ଣଚୁଡ଼ାର ହସିଲା ପଣରେ ଏବେ ସେମାନେ 

ଫେରିଲେଣି ନିକଟ ବିଦେଶୀ ପକ୍ଷୀଙ୍କ ଭଳି

ନିଜ ଗୃହ ମଧ୍ୟକୁ !

ଶୂନ୍ୟରେ ଆଭାସ ଆସିଲାଣି 

ଜୀବନ ମାନେ ସଂଘର୍ଷ,

ଜୀବନ ମାନେ ହସ,ଲୁହ ଏବଂ 

କାନ୍ଦଙ୍କ ଫେଣ୍ଟା ଫେଣ୍ଟି !