ସ୍ନେହମୟୀ ମାତା

ଭାଷା ନାହିଁ ଆଜି ଲେଖିବାକୁ ପଦେ

କୋହରେ ହୃଦୟ ଯାଏ ଚହଲି ,

ଜନନୀ ଥିଲ "ମା" ତୁମେ ଆମ ପାଇଁ

ଅଫେରା ରାଇଜେ ଗଲତ ଚାଲି ।

ମାତା ସ୍ନେହମୟୀ ସମ୍ପର୍କ ତୁଟେଇ

ଚିର ନିଦ୍ରାରେ ମା' ଗଲ ତ ଶୋଇ ,

ଚାଲିଗଲ ମା'ଗୋ ପର କରିଦେଇ

ତୁମ ବିନା ଗୃହ ଶୂନ୍ୟ ଲାଗଇ ।

ପଛେ ଛାଡ଼ିଗଲ ସୁନାର ସଂସାର

ଲିଭିଗଲା ହସ ସବୁ ଓଠରେ ,

ଅଭୁଲା ଅଲିଭା ତୁମ ସ୍ମୃତି ରେଖା

ପ୍ରତିକ୍ଷଣ ଏଇ ହୃଦୟ ଝୁରେ ।

ଦୁଃଖେ ମ୍ରିୟମାଣ ସାରା ପରିବାର

ପବିତ୍ର ଶ୍ରାଦ୍ଧ ବାର୍ଷିକେ ତୁମର ,

ସ୍ନେହମୟୀ ମାତା ମୁଁ' ତୁମ ଦୁହିତା

ଲେଖୁଛି କବିତା ଆଖି ଲୁହର ।

ଆଦ୍ର ପଡିଅଛି ସମାଧି ସ୍ଥଳ "ମା"

ପଡ଼ିଛି ତହିଁରେ ବର୍ଷା କାକର ,

ଦୂର୍ବାଦଳ ପୁଷ୍ପ ଦେଇ ପୂଜୁଅଛୁ 

ଶାନ୍ତି ଲଭୁ ତୁମ ଦିବ୍ୟ ଆତ୍ମାର ।