ଅଧରେ ଫୁଟାଅ ହସ

ମନ ମାରି କିଆଁ ବସିଛ ଏମିତି

ମୁହଁ ଖୋଲି ରାଧେ କୁହ ,

ସଂସାରେ ପ୍ରଳୟ ଆସିଯିବ ତୁମେ

ଝରାଅନା ଜମା ଲୁହ ।

ତୁମଲାଗି ମନା ଯମୁନାର କୂଳ

କଦମ୍ବର ମୂଳ-ଜାଣେ ,

ବୃନ୍ଦାବନେ ଭେଟ ହେଉନାହିଁ ବୋଲି

ଝୁରୁଅଛ ପ୍ରତି କ୍ଷଣେ ।

ତୁମ ବିଚ୍ଛେଦର ପୀଡ଼ା ମୁଁ ଭୋଗୁଛି

ଏକା ଭୋଗୁନାହଁ ତୁମେ ,

ଭୁଲିଗଲ କିବା ନିତ୍ୟ ରାସ ଆମ

ହେଉଛି ଗୋଲୋକ ଧାମେ ।

ଏଇଠି ତ ଆମେ ଅବତରିଛନ୍ତି

ରଚିବାକୁ ଭିନ୍ନ ଲୀଳା ,

ସଂସାର କଲ୍ୟାଣେ ମିଳନ ବିଚ୍ଛେଦ

ହେଉଅଛି ସବୁ ଖେଳା ।

ମନ ଊଣା ଆଉ କରନା ଗୋ ଦେବୀ

ଅଧରେ ଫୁଟାଅ ହସ ,

ତୁମରି ହସରେ ସାରା ଜଗତରେ

ଭରିଯାଉ ପ୍ରେମ ସ୍ପର୍ଶ ।