ତୁମେ

ତୁମେ

କାହିଁକି ଆସ ତୁମେ

ମୋ ମାନସ ପଟଳେ

ଅଦିନ ବର୍ଷା ପରି

ମୋ ଗଣ୍ଢେ ପଡ ଝରି

ତୁମ ଆଗମନେ ମୁଁ

ତ ହୁଏ ଆନମନା

ଚେଷ୍ଟା କରେ ଯେତେ

ଧରାପଡେ ବାହାନା

ରାତିକୁ କରେ ଦିନ

ଭାବନାକୁ ସପନ

ସୂର୍ଯ୍ୟ କୁ ସାଥି କରି

ଚାହିଁ ଥାଏ ଗଗନେ

ଅନ୍ତରେ ଜପକରେ

ସର୍ବଦା ତୁମେ ତୁମେ ।।