ପେଟୁ ଗଣେଶ

  

ବାହା ହୋଇ ନୂଆ ଆପାର୍ଟମେଣ୍ଟକୁ ଆସିଲା ପରେ ମିତୁଲ ଓ ଅମିତ ଖୁବ ଖୁସି ଥାନ୍ତି l ଚଡେଇ ହଳେ ଦିନ ଦିନ ଲାଗି କାଠିକୁଟା ସଂଗ୍ରହ କରି ବସା ବାନ୍ଧି ଦେଲା ପରେ ନିଶ୍ଚିନ୍ତ ନିଦରେ ଶୋଇପଡନ୍ତି l

ହେଲେ ଶୋଇଥିବା ବେଳେ କଲିଙ୍ଗ ବେଲ ମାରିଲେ କି ବିରକ୍ତ ଲାଗେ l କବାଟ ଖୋଲି ଦେଖିଲେ କେହି ନଥାନ୍ତି l ଭୂତ ପ୍ରେତ ତ ନୁହେଁ ଆଉ?

ଦିନେ ମିତୁଲ ଧରିଲେ ଆସାମୀଟିକୁ l 

ଲେନ୍ସ ବାଟେ ଦେଖିଲେ.... ବାହାରିଲା ମୋଟୁ ଛୁଆଟିଏ....

ପ୍ରାୟ ପ୍ରତିଦିନ ଆସି କଲିଙ୍ଗ ବେଲ ବଜାଇ ଧାଇଁ ପଳାଏ l ବୟସ ପ୍ରାୟ ପାଞ୍ଚ ବର୍ଷ ହେବ l

ଜଗି ବସି ସେ ବେଲ ମାରିବା ପୂର୍ବରୁହିଁ ତା'ହାତ ଧରି ପକାଇଲେ l ପଚାରିଲେ ନାଁ କଣ? କେତେ ନମ୍ବର ଫ୍ଲାଟରୁ ଆସୁଛି,ବେଲ ମାରିବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ କଣ ବୋଲି ଜେରା କଲେ l

କିଛି ଉତ୍ତର ପାଇଲେନି l ଓଲଟା ପିଲାଟି ଘର ଭିତରକୁ ଗଳି ଚାହିଁଲା.... ଚାହିଁଲା, ପଚାରିଲା,

- ଆଣ୍ଟି, ସେଇଟା କଣ?

- ସେଇଟା ହ୍ୱାଇଟ ବୋର୍ଡ ମାନେ ଧଳା ପଟା l

- ସେଥିରେ ତୁମେ ମାର୍କରରେ ଲେଖ ନା ସ୍କେଚରେ?

 ପିଲାଟିର ପାଟି ଲାଗୁଥାଏ l ଗେଣ୍ଡା ଚାଲିବା ସ୍ପିଡ଼ରେ କଥା କହୁଥାଏ ଭାରି ମଜା ଲାଗୁଥାଏ ତା' କଥା ଶୁଣିବାକୁ l

ମିତୁଲ କହିଲେ,

- ଉଭୟରେ l ସ୍କେଚପେନ ଦେଇ କହିଲେ

-ନିଅ ଲେଖିବାକୁ ଚାହୁଁଚ କିଛି...? 

ଆସି କନ୍ନଡା ଅ ଆ.... ଲେଖିଦେଲା ଆଖି ପିଛୁଳାକେ l ମହା ବିଚକ୍ଷଣ l ପାଟିରୁ ବିଶେଷ କଥା ନ ବାହାର କରି କାମରେ କରି ଦେଖାଇବା ପିଲା l କଥାରେ ଯେତିକି ମନ୍ଥର, କାର୍ଯ୍ୟରେ ସେତିକି ଚଞ୍ଚଳ l 

ମିତୁଲ ପଚାରିଲେ

-କଉ କ୍ଲାସ?

ଦୁଇ ଆଙ୍ଗୁଳି ଦେଖାଇଲା l 

-ବାବା ସେକେଣ୍ଡ ଷ୍ଟାଣ୍ଡାର୍ଡ କହନ୍ତି, ଆଜି ଗଣେଶ ପୂଜା l ନିଅ ଲଡ଼ୁ l

ଦୁଇ ହାତରେ ଦୁଇଟା ଆଉ ପାଟି ଫୁଲ କରି ଚାହିଁଲା l

ମିତୁଲ ଜାଣିଲେ ଭୋକରେ ଅଛି l ପଚାରିଲେ, 

-ଦୋଷା ଖାଇବ?

କିଛି କହିଲାନି l କିଛିବି ଇନ୍ଫର୍ମେସନ ଲିକ କରିବାକୁ ସରକାର ମନା କରି ପଡିଶା ଘରକୁ ପଠାଇଛନ୍ତି ବୋଧହୁଏ l ଓଲଟା ପଚାରିଲା,

- ଆଣ୍ଟି ତୁମେ ଧଳାପଟା କାହିଁ ରଖିଛ?

ଆଚ୍ଛା, ପୁରା ଯାଞ୍ଚ ପାରତାଲ କରିକି ଯିବ ତାହାହେଲେ??

ହସି ହସି କହିଲେ ମିତୁଲ, 

- ମୁଁ ଅନ ଲାଇନ ଟ୍ୟୁସନ କରେ l ବଡ଼ ପିଲାଙ୍କୁ ପଢ଼ାଏ l ତୁମ

ନାଁ କଣ?

- ଦୋଷା ସାଙ୍ଗରେ କଣ ଅଛି?

ପ୍ରଶ୍ନ ବଦଳରେ ପ୍ରଶ୍ନ? ମିତୁଲ ଭାବିଲେ ଉତ୍ତର ହିଁ ଦେବା l

- ଚଟଣି ଆଉ ଗୋଲା ପଜାମୁ l

କିଛି ନକହିବାକୁ ପିଲାଟି ବଦ୍ଧପରିକର l ୱାନ ସାଇଡେଡ଼ ଫୋନ ପରି l କେବଳ ରିସିଭ କରିହେବ l କଥାହେବା କଷ୍ଟ l ତଥାପି ଚାଲୁ l

ଦୋଷା ଖାଉଥାଏ କମ ପକାଉଥାଏ ତଳେ ବେଶୀ l ତାକୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରି ମିତୁଲ ପଚାରିଲେ,

- ବାବା... ତୁମକୁ ମମି ଖୁଆଇ ଦିଅନ୍ତି ନା ନିଜେ ଖାଅ?

- ନିଜେ ହାତରେ ଖାଏ l

 ସଗର୍ବରେ ଉତ୍ତର ଦେଲା ସଣ୍ଢା ଟେକି ଏଥର l ଯେମିତି ଗୋଟେ ବଡ଼ ମାଇଲ ଖୁଣ୍ଟ ପାର କରିଛି ସେ l ସବୁ ବୟସ ପାଇଁ ଗୋଟେ ଗୋଟେ ମାଇଲଖୁଣ୍ଟ ଥାଏ l ତା ବୟସରେ ହାତରେ ଖାଇବା l ସେ କେତେ ପରିଶ୍ରମ କରି ସେତକ କଳା ଅକ୍ତିଆର କରିଛି l ଗର୍ବ କରିବନି? ତା ଉତ୍ତର ଦେବାର ଢଙ୍ଗରୁ ଏତକ ଜଣା ପଡିଲା l 

 ଓହୋ, ଫୋନଟାରେ ତାହାଲେ ଇନକମିଙ୍ଗ ଆଉ ଆଉଟ ଗୋଇଙ୍ଗ ଉଭୟ ବ୍ୟବସ୍ଥା ରହିଛି l ସରକାରଙ୍କର ଜୈ l 

ଛୁଟିରେ ଡେରି ଯାଏ ଶୋଇବାକୁ ପସନ୍ଦ କରୁଥିବା ଅମିତ ପିଲା ପାଟି ଶୁଣି ନ ଶୋଇ ଉଠିଆସିଲେ l ପଚାରିଲେ,

-ଆରେ ଏ କିଏ? ବାବା, ତୁମ ନାଁ କନ? 

-ଅଙ୍କଲ, ମୋ ନାଁ ପାର୍ଥ l

- ମାନେ ପୁରା ନାଁ?  ପାର୍ଥ ପରେ କଣ?

- ଆଉ ଗୋଲାପ ଜାମୁନ ଅଛି?

ଏତେ ବେଳକୁ ମିତୁଲ ଜାଣି ଗଲେଣି ତା ଦୁର୍ବଳତା l 

- ଫାଷ୍ଟ କୁହ ତୁମ ସ୍କୁଲ ନାଁଟା? ମିତୁଲ ପଚାରିଲେ l ଆଗେ ଖାନା ତାପରେ ଗାନା... ଭାବିଲେ ଏ ପକ୍କା ବ୍ରାହ୍ମଣ ଘର ପରି ଲାଗୁଚି l ଖାଦ୍ୟ ଲୋଭୀ l

ପାଞ୍ଚ ଘଣ୍ଟା ଲଗେଇ ପାର୍ଥ କହିଲା, 

- ଯୁନାଇଟେଡ଼ .... ଇଣ୍ର୍ନେ...ଇଣ୍ଟର୍ନେସ... ନାଲ ସ୍କୁଲ

-ହେ ଭଗବାନ, ସ୍କୁଲ ନାଁ ମାନେ ସ୍କୁଲର ନାଁ ନୁହଁ...

ଆରେ ବାବୁ ତୁମକୁ କଣ ଡାକନ୍ତି ? ତୁମ ଟାଇଟେଲ ଫାଇଟେଲ କିଛି ଅଛି ନା ନାହିଁ?

ପୁଣି ଚୁପ l 

-ଆଉ ଚଟନୀ?? ମିତୁଲ ପଚାରିଲେ l 

- ହଁ ( ପାଞ୍ଚ ଛ ଥର ମୁଣ୍ଡ ଟୁଙ୍ଗାରିଲା )

ଅମିତ ପଚାରିଲେ,

-ଆଚ୍ଛା ବାବାଙ୍କ ନାଁ?

- ସରୋଜ l

- ବାସ ସରୋଜ?

ମୁଣ୍ଡ ଟୁଙ୍ଗାରି ଖାଇବାରେ ମନୋନିବେଶ କଲା l ଖାଦ୍ୟ ସମାପ୍ତି ପରେ 

ମିତୁଲ ପଚାରିଲେ,

- ତୁମ ଫୁଲ ନାଁ କୁହ l ମୋ ନାଁ ଯେମିତି ମିତୁଲ ମିଶ୍ର l

- ମୋ ନାଁ ବି ପାର୍ଥ କୁମାର ମିଶ୍ର l

ଅମିତ ଓ ମିତୁଲ ଉଭୟ ଚାହାଁ ଚାହିଁ ହୋଇ ହସି ଦେଲେ l ଭାବିଲେ,

ଯାହା ଶୁଣୁଛି ସେୟା ହିଁ କହୁଛି କି କଣ l ଦୁଇଟା ଘର ଛାଡି ତାଙ୍କ ଘରକୁ ଯାଇ ଛାଡି ଆସିଲା ବେଳକୁ ଘରର ନାମ ଫଳକ ଉପରେ ଲେଖା ଯାଇଛି ତା ବାପାଙ୍କ ନାଁ ..

ଇଞ୍ଜିନିଅର ସରୋଜ କୁମାର ମିଶ୍ର 

ସେବେଠୁ ଦୁଇ ପଡିଶା ଚିହ୍ନା ଚିହ୍ନି ହେଇଯାଇଥିଲେ l ପିଲାଟି ଯେବେବି ଦେଖା ହୁଏ, କହେ, ମୋ ନାଁ ପାର୍ଥ କୁମାର ମିଶ୍ର l ଆଉ ପାର୍ଥ ଡାକିଲେ କହେ, ଖାଲି ପାର୍ଥ ନୁହେଁ, କୁମାର ମିଶ୍ର l ତିନିଟା ନାଁ ମୋର,ଠିକ ଅଛି?

ମିତୁଲ କହିଲେ....

- ଓରଫ ପେଟୁ l ଦାନା ଭିତରକୁ ଗଲେ ପେଟୁ ପାଟି ଖୋଲିବ l  ସତରେ ଛୋଟବେଳ କଥା କେତେ ନିଆରା l ଅଚିହ୍ନା ଅଜଣାଙ୍କୁବି ଆପଣାର କରିବାପାଇଁ ଅଧିକ ପରିଶ୍ରମ କରିବାକୁ ପଡ଼େନି l ବାସ ବାହାନା କରି କଲିଙ୍ଗ ବେଲ ମାରିବାର ଅଛି l ଯେତେଯେତେ ବଡ଼ ହେଇଯାଉ ମନଟା ହୁଏତ ସେତେ ଛୋଟ ହୋଇ ହୋଇ ଯାଏ l ନା କାହା ଉପରେ ସହଜରେ ବିଶ୍ୱାସ ଆସେ ନା ଇଚ୍ଛା ଥିଲେବି କଥା ହେଇହୁଏ l ଆଗ କାଳରେ ଜେଜେ, କାକା, ଦାଦା ସମସ୍ତେ ଛୁଆ ମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଇ ଦେଉଥିଲେ, ଗପ, କବିତା, ନିତି କଥା କହୁଥିଲେ l

ସେପଟେ ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକମାନେ ନିଜ କାମ କରିପାରୁଥିଲେ l ଯାହା ସାଙ୍ଗରେ ନାହିଁ ତା ସାଙ୍ଗରେ ସବୁ ଛୁଆ ବସି ଗୁଣ୍ଡାଏ ଗୁଣ୍ଡାଏ ଖାଇ ଖେଳୁଥିଲେ l ଭାତ, ଡାଲି ଆଳୁ ଚକଟାରେ ବି କେତେ ଆତ୍ମସନ୍ତୋଷ l

ଆଜିକାଲି ନା ଯୌଥ ପରିବାର ଅଛି ନା ଵୟୋଜ୍ୟେଷ୍ଠଲୋକେ ବା ପିଲାମାନେ ସାଙ୍ଗ ପାଉଛନ୍ତି l 

ସେ ଯାହାହେଉ, ଅମିତ ଆଉ ମିତୁଲଙ୍କୁ ନୂଆ ଆପାର୍ଟମେଣ୍ଟରେ ନୂଆକରି ଗଣେଶ ପୂଜାରେ ପେଟୁ ଗଣେଶଙ୍କ ପରି ଛୁଆସାଙ୍ଗଟିଏ ମିଳିଗଲା l ଆଉ ଚିନ୍ତା କଣ? ଏଥର ଦୁଇ ପରିବାର ମିଶିଗଲେ l ସୁବିଧା ଅସୁବିଧାରେ ସାଙ୍ଗ ହୋଇ ଚଳିଲେ l ଅଜଣା ସହର ଏବେ ଆଉ ଅଜଣା ରହିଲା କେଉଁଠି? 

ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଗଣେଶ ପୂଜାର ଶୁଭେଚ୍ଛା ଓ ଅଭିନନ୍ଦନ l ସମସ୍ତେ ଖୁସିରେ ମିଳିମିଶି ରହନ୍ତୁ l ସର୍ବେ ଭବନ୍ତୁ ସୁଖିନଃ l