മനുഷ്യൻ
മനുഷ്യൻ
അറിയാതെയെന്നാത്മാവിൻ നിറമാകവെ
ഇന്നകലങ്ങളിലേക്കായി നീ പോകവെ
ചെറുതോണിയിൽ ഓർമകൾ തുഴയവേ
അകലെ ഞാനകലെ കാണാതീരം തേടും
തിരയും കൂട്ടുതേടിവരും കാറ്റും കാർ-
മേഘംപോൽ നിറമാർന്ന കണ്ണും
ആരെയും മയക്കുന്ന ചിരിയുമായി
ആടിയുലയുന്ന മനുഷ്യാ!
ആർക്കുവേണ്ടി? ഓർമകളിൽ ഓർമയായ്
ഇനിയുമെത്രനാൾ?
അങ്ങകലേയ്ക് പോ, ഈ ചെറുതോണിയിൽ
ഓർമകൾക്കു കൂട്ടായ്.