वहिवाट
वहिवाट
अथक श्रमूनी दमताचि
घरट्यात दोघे विसावली
बळ ना उरे तनमनाचे
पाखरे दिगंतरी उडली
कवडी कडी एक करुनी
जमविले धन संपत्तीते
स्वेच्छेने करुनी वाटणी
नजर उभयांची भेटीते
अपघात घडता दुर्दैवी
गतप्राण जाहले दोघेही
ओळख देख तया न कोणी
त्रयस्थच देई त्यांना अग्नि
फोनाफोनी होताच हजर
येती धावुनिया त्वरे दोघे
संपवुनी टाकली वाटणी
कुणाला काय हो त्याचे
वहिवाट ही असे जगाची
इथे कुणाचे नच अडते
आला गेला चक्र निरंतर
बेफिकीर जग हे असते