ଅଭାବେ ବି ତୁମେ ସିଦ୍ଧ

ଶାସ୍ତ୍ରଜ୍ଞ ନୁହେଁ ମୁଁ ଚର୍ଚ୍ଚା କରିପାରିବିନି ,

ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ଅପୂର୍ବ ଭଜନମାଳା !

ଜ୍ଞାନେନ୍ଦ୍ର ନୁହେଁ ମୁଁ ଅଜ୍ଞାନ ,କୂପମଣ୍ଡୂକ ,

କଳିପାରିବିନି ତାଙ୍କରି ଅପୂର୍ବ ଲୀଳା !!

ତଥାପି ମୋ' ତୂଳୀ ମାଦଳାପାଞ୍ଜିକୁ ଖୋଜେ 

ଲେଖିବାକୁ ଚାହେଁ ଚକାଡୋଳାଙ୍କ ଚାତୁରୀ !

ବରଷକେ ଥରେ ଆସନ୍ତି ବଡଦାଣ୍ଡକୁ ,

ଭକତଙ୍କପାଇଁ ମାନବୀୟ ଲୀଳା କରି !!

ଆଷାଢ଼ର ପୁଣ୍ୟ ଶୁକ୍ଳ ଦ୍ଵିତୀୟା ଲଗ୍ନରେ 

ବଡଭାଇ ଆଉ ସୁଭଦ୍ରାଙ୍କୁ ସାଥେ ନେଇ !

ରତ୍ନ ସିଂହାସନ ଛାଡି ଓହ୍ଲେଇ ଆସନ୍ତି ,

ଭକତଙ୍କ ପାଇଁ ଅତି ସାଧାରଣ ହୋଇ !!

ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ସଂସ୍କୃତି ବଡ଼ ବିଚିତ୍ର ,

ଅଷ୍ଟାଙ୍ଗବିଧିରେ ନବଦିନାତ୍ମକ ଯାତ୍ରା !

ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ଠାରୁ ଜନ୍ମବେଦୀର ମନ୍ଦିର ,

ତାଙ୍କ ଅବତାରେ ସିଦ୍ଧ ସଂସ୍କୃତିର ମାତ୍ରା !!

ପାରମ୍ପରିକତା କଦାପି ନୁହେଁ ନଗଣ୍ୟ ,

ସଂସ୍କୃତି ସହିତ ସଂସ୍କାରର ଶିଳାନ୍ୟାସ !

ବିଶ୍ୱ ଦରବାରେ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ ସଂସ୍କୃତି ,

ବଜାୟ ରଖିଛି ତା' ଅପୂର୍ବ ଇତିହାସ !!

କେମିତି ଲେଖିବି ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ପାଇଁ ,

ଲେଖିବା ପାଇଁକି କାହିଁ ମୋର ସେଇ ଜ୍ଞାନ !

ଅଭିଳାଷ ଅଛି ଆଙ୍କିବି ତାଙ୍କରି ଚିତ୍ର ,

ସେଇ ଚିତ୍ର ଦେଖି ବିତାଇବି ଏ ଜୀବନ !!

ଘୋଷଯାତ୍ରା ନୁହେଁ ସାଧାରଣ ଏକ ପର୍ବ ,

ଓଡ଼ିଶାମାଟିର ସାଙ୍କେତିକ ସ୍ୱାଭିମାନ !

ଜାତି ,ବର୍ଣ୍ଣ ,ଧର୍ମ ନିର୍ବିଶେଷେ ତା' ମାହାତ୍ମ୍ୟ ,

ସୃଷ୍ଟି କରିଥାଏ ଅନ୍ତରୀକ୍ଷ ଅଭିମାନ !!

ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ସ୍ୱରୂପ ଅପଟାନ୍ତର ,

ଭକତ ଭାବରେ ବନ୍ଧା ତାଙ୍କ କଳେବର !

ଦଶମୀ ତିଥିରେ ମାଉସୀ ଘରକୁ ଛାଡି ,

ଚତୁର୍ଦ୍ଧାମୂରତି ଲେଉଟିବେ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର !!

ଆଡ଼ପ ଉତ୍ସବ , ମହାବେଦୀ ମହୋତ୍ସବ ,

ଗୁଣ୍ଡିଚା ପଞ୍ଚକେ ପଡିଯିବ ପୂର୍ଣ୍ଣାହୁତି !

ତିନିରଥଙ୍କର ଦକ୍ଷିଣାଭିମୁଖୀ ଯାତ୍ରା ,

ଭକତ ଲଭିବେ ଦର୍ଶନେ ମହାମୁକତି !!

ଘଣ୍ଟୁଆର ଘଣ୍ଟ , ଡାକୁଆର ରଥ ଗୀତ ,

ଧ୍ୱନିରେ କମ୍ପିବ ପୁଣ୍ୟକ୍ଷେତ୍ର ବଡଦାଣ୍ଡ !

ନୀଳ ଆକାଶରେ ବଉଦର ସୁସଙ୍ଗୀତ 

ସାଗରେ ଶୁଭିବ ନୀଳଲହରୀ ତାଣ୍ଡବ !!

ପତିତପାବନ ! ତୁମରି ବିଚିତ୍ର ଲୀଳା ,

ତୁମରି ଇଚ୍ଛାରେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଚନ୍ଦ୍ର ଆତଯାତ !

ଆଲୋକ ଅନ୍ଧାର ତୁମରି ଇଙ୍ଗିତେ ହୁଏ ,

ପ୍ରକୃତିର ଜନ୍ମ ତୁମରି ଅଭିଳଷିତ !!

ଏ ବାହୁଡା ଯାତ୍ରା ତୁମପାଇଁ ଶୁଭଙ୍କର ,

ମୁଁ ପାରୁନି ଦେଖି , ଦେଖିବାକୁ ଭାଗ୍ୟ ନାହିଁ !

ତୁମରି ସଂସ୍କୃତି ମୋ' ପାଇଁ ଚିର ନମସ୍ୟ ,

ସେଇ ସଂସ୍କୃତିର ଗାତ୍ରଦାହ ହେବିନାହିଁ !!

ପୂଜା କରୁଥିବି ଉତ୍ତରାଞ୍ଚଳରେ ରହି ,

ବଡଦାଣ୍ଡ ସଦା ମୋ' ପାଇଁ ଅଛି ନିଷିଦ୍ଧ !

ତୁମେ ତ ପାଷାଣ , ନାମମାତ୍ର ଭାବଗ୍ରାହୀ ,

ଭାବରେ ଅଭାବ , ଅଭାବେ ବି ତୁମେ ସିଦ୍ଧ !!