ଲୁଚକାଳି

ଲୁଚକାଳି ଖେଳେ ମେଘ

ଧୂଆଁଳିଆ ବାଦଲ ସାଥିରେ

ଲୁଚକାଳି ଖେଳେ ଜୀବନ

ଆଶା ନିରାଶା

ପବନ ଚକା ଭଉଁରୀରେ।

ସମୟ ଗଳି ପଡେ

ବୟସ ଆଙ୍ଗୁଳି ଫାଙ୍କରେ

ମନ ଟା ମରି ଯାଇ ବୁଢା

ଯୁବକ ବୟସରେ

ଅଦିନିଆଁ ଝଡ଼ ବତାସରେ।

କେବେ ଘୁମାଇଁ ପଡେ

ଗାଢ଼ ନିଦ ସପନ କୋଳରେ

ବାସ୍ତବତା ହଲାଇ ଉଠାଏ

କୁହେ ମୋତେ

ତୋ ବାସ ଦୁଃଖର ସହରେ।

ବନ୍ଧୁର ପଥ ମୋର

ଲକ୍ଷ୍ୟ କାହିଁ କେତେ ଦୁରେ

ଚାଲିବାକୁ ହେବ ମୋତେ

ଛିଣ୍ଡା ଚପଲରେ

ମୁଣ୍ଡ ଟେକି ବଞ୍ଚିବାକୁ ହେଲେ।