ପ୍ରେମର ସ୍ପର୍ଶ

ଆଜି ପୁଣି କାହିଁକି ସେ ଅନ୍ୟମନସ୍କତା

କାହିଁ ପୁଣି ଆଜି ହଜିଯାଏ ମନଟା

ସେଇ ପୁରୁଣା ଦିନର ଅଫୁରନ୍ତ ପୁଲକିତ ଦିନ ମାନଙ୍କରେ

ଆଉ ମିଶି ଯାଏ ସେଇ ନିରବ ରାତିର ନିବିଡ଼ ଆଲିଙ୍ଗନରେ ।

ଖୋଜି ବୁଲେ କିଆଁ ଆଜି ତୁମ ଉଷୁମ ସ୍ପର୍ଶକୁ

ସେ ସ୍ପର୍ଶ ପରର ଶିହରଣକୁ

ମାଦକତା ଭରା ତୁମ ଅପଲକ ଦୁଇ ନୟନକୁ

ଯେଉଁ ଥିରୁ ଝରି ପଡୁ ଥାଏ ମୋ ପ୍ରତି

ଅନବିଳ ପ୍ରେମର ବାରିଧାରା ।

ଆଜି କାଇଁ ବ୍ୟତିବ୍ୟସ୍ତ ତୁମ ଉଛୁଳା ସ୍ରୋତସ୍ୱିନୀରେ

ପୁଣି ଥରେ ଭାସି ଯିବାକୁ

ପୁଣି ଥରେ ମିଶି ଯିବାକୁ ସେଇ ଗଭୀରତମ ଜଳରାଶିରେ

ଲୀନ ହୋଇ ଯିବାକୁ ତୁମ ପ୍ରେମର ଗର୍ଭ ଦେଶରେ ।

କିଆଁ ଅବୁଝା ଶିଶୁ ପରି ଜିଦ ଧରେ ଆଜି ଏ ହୃଦୟଟା

ସତେ ଅବା ଏଇ ଏବେ କଇଁ କଇଁ କାନ୍ଦି ଉଠେ

ବାନ୍ଧି ହୋଇ ଯିବାକୁ ତୁମ ନିବିଡ ବାହୁ ବନ୍ଧନରେ

ଆବଦ୍ଧ ହୋଇ ରହିବାକୁ ତୁମ ହୃଦୟ ପିଞ୍ଜରାରେ ।

ଆଜି ପୁଣି ଲୁଚି ଯିବାକୁ ଅଧିର ଏ ମନ

ତୁମ ପ୍ରେମର ଘଞ୍ଚ ଅରଣ୍ୟରେ

ପୁଣି ଖେଳିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହୁଏ ଲୁଚକାଳି ଖେଳ

ଦେଖିବାକୁ ତୁମ ଉନ୍ମାଦନା ମୋତେ ପାଇବାକୁ ।

ଆସ ଥରେ ଆଜି ହେ ପ୍ରିୟତମ

ପୁଣି ଥରେ ଆଙ୍କି ଦିଅ ତୁମ ପ୍ରେମ ରଙ୍ଗତୂଳି ଧରି

ପୁଣି ଚିତ୍ରିତ ହୋଇ ଯାଉ ମୋ ଫିକା ବନାନୀ

ପ୍ଲାବିତ ହେଉ ଶୁଷ୍କ ନିର୍ଝରଣୀ

ତୁମ ଶାଶ୍ୱତ ପ୍ରେମର ଅନ୍ତରଙ୍ଗ ଆଲିଙ୍ଗନରେ ।