वास्तव
वास्तव
पुढारी पाहता दारी अपेक्षा वाढली होती
तुझी आश्वासने खोटी गरीबी बोलली होती
ढगाला काय सांगू मी कहाणी दोन अश्रूंची
उन्हाच्या तापमानाने पऱ्हाटी पेटली होती
तुझे आभार मानावे कसे मी सांग ना राणी
कशी तू झोपडी मध्ये सुखाने नांदली होती
नको चिंता करू बाबा उद्याला काम शोधूया
शहाणी लेक माझी ही उपाशी झोपली होती
मुलाला काय सांगू मी किती कर्जात आहे मी
गळ्याला काल मी दोरी कशाला बांधली होती