ମା ଦୁର୍ଗା ପ୍ରାର୍ଥନା

ଆହେ ପ୍ରେମ ମୟୀ

ମୋତେ ଦୟା ବହି

କେତେ ତୁମେ ପାଅ ଭଲ ।

ନିଜର କରି ମୋ

ଚୁନା ସଂସାରକୁ

ସୁନା କରି ଗଢି ଦେଲ ।

ଚିନ୍ମୟୀ ସୁ ମାତା

ଥିଲେ ନାହିଁ ଚିନ୍ତା

ସୁଖ ଆଣୁ ଏ ଜଗତେ ।

ଭୁବନ ମୟୀ ତୁ

ଆହେ ଜ୍ୟୋତିର୍ମୟୀ

ଆନନ୍ଦ ବାଣ୍ଟୁ ତୁ କେତେ ।

ମୋ ମନ ମନ୍ଦିରେ

ବିଜେ ହୁଅ ବାରେ

ବିଶ୍ୱାସ ଆସୁ ପରତେ ।

ମିନତୀ କରୁଛି

ଆରତୀ ବାଢୁଛି

ମୁଁ ଭାରି ଖୁସି ମରତେ ।

ଅସୀମରୁ ଆସ

ସସୀମ ରେ ବସ

ଜଗତ କାରିଣୀ ମାତା ।

ଧୂପ ହୋଇ ମୁହିଁ

ପାଶେ ଜଳିବଇଁ

ଆମ୍ଭର ଜୀବନ ତ୍ରାତା ।

ତଵ ଅରଚନା

ପଦ କୁ ବନ୍ଦନା

ହେବି ପଛେ ମୁଁ ସଳିତା ।

ଅଭୁଲା ପରଷ

ତୋହରି ଆଶ୍ୱାସ

ବୁଦ୍ଧି ପାଉ ନାହିଁ ପତ୍ତା ।

ନାମର ସ୍ପନ୍ଦନ

ଦୁର୍ଗା,ରେ କମ୍ପନ

ଶିହରଣ ନୂତନ ତା ।

ମୋ ମନର ବନ

ଅଛି ଛିନ୍ନ ଭିନ୍ନ

ଭକ୍ତି ପ୍ରୀତିର ମମତା ।

ବରଷକ ଥରେ

ଆସ ଶାରଦରେ

ପ୍ରିୟ ପରମ ଦେବତା ।

ଦୁଃଖ ତ ନଥାଏ

ଏ ପୁର ପଲ୍ଲୀରେ

ତୁମେତ ସଭିଙ୍କ ମାତା ।