ନଈ ଆରପାଖେ

ନଈ ଆରପାଖେ କନକଚମ୍ପା ଲୋ ମହମହ ହୋଇ ବାସେ

ଏ ପାଖରେ ବସି ତୁଠରେ ପ୍ରିୟା ମୋ ଦେହ ହାତ ମାଜି ଘଷେ

ପିକଶୁକ କେତେ ତୋଟା ଗହଳରେ ଝୁଲୁଥାନ୍ତି ଆନନ୍ଦରେ

ପ୍ରୀତିର ପୂରବୀ ଆଙ୍କୁଥାନ୍ତି ବସି ନବନବ ପଲ୍ଲବରେ ।

ନଈ ଆରପାଖେ ପ୍ରିୟାର ଗାଆଁ ମୋ ଦୂର ତାଳବଣ ତଳେ

ସକାଳ ସ୍ନାହାନ ହରିଦ୍ରା ଲେପନ ଦିଶେ ଏଇ ପାଖ ଧାରେ

ସଂଜୁଆ ବେଳରେ ସଖୀ ଗହଣରେ ପ୍ରିୟା ଖିଲିଖିଲି ହସେ 

ନହୁଲୀ ବୟସୀ ଦେହମଖା ବାସ ଚହଲା ପାଣିରେ ବାସେ ।

ନଈ ଆରପାଖେ ଚୂତ ଡାଳେ କଳି କରଇ ମଧୁର ରାସ

ବକୁଳବନର ଝୁଲଣାରେ ପ୍ରିୟା ଝୁଲୁଥାଏ ହୋଇ ବେଶ

ଗଭାର ଗଜରା ହସୁଥାଏ ତା'ର ନଈ ପଠାଧାରେ ଯେବେ

ସଖୀ ମେଳେ ଶୋଇ ବାଲିର ପଠାରେ କ୍ରୀଡା ରଚେ ଅଭିନବେ ।

ପାଉଁଜି ଶବଦ ଅଲକତ ବୋଳା ତାହାରି ସେ ପଦ ବେନି

ଟଣାଟଣା ଆଖି ଭୂରୁଭାଙ୍ଗେ ନାଚି ସେଇ ଯେ ମୃଗନୟନୀ

ନଈ ଏ ପାଖରେ ବିରହୀ ଚକୋର ସାଜି ଚାହିଁ ଆରପାରେ

ବସିଥାଏ ନିତି କେବେ ଆସି ପ୍ରିୟା ନାଚିବ ପ୍ରୀତି ମହ୍ଲାରେ ।