ରଜର ଖଞ୍ଜ

ରଜପର୍ବ ଆସିଅଛି

ବର୍ଷକୁ ଥରେ 

ମୌସୁମୀର ବିନା ମନ 

ଭିଜେନା ବାରେ ।

ଉଦଣ୍ଡ ତପତ ସାଥେ 

ମନ ଉଲ୍ଲାସ

ଖେଳିଯାଏ ଚାରିଆଡେ

ଆନନ୍ଦ ହର୍ଷ ।

ମହମହ ବାସ ଘୁରେ 

ପୋଡ଼ ପିଠାରେ 

ଖିଲିପାନ ଉଠଭରେ

ନାଲି ରଙ୍ଗରେ ।

ସଂସ୍କୃତିରେ ଫେଣ୍ଟାଫେଣ୍ଟି

ଆଧୁନିକତା

ପରମ୍ପରା ଲୁଚିଯାଏ 

ହଜୁଛି ସତ୍ତା ।

ପିଠାପଣା ଧୀରେ ଧୀରେ

ଉଠିଗଲାଣି

କେକ୍ ବିରିୟାନୀ ଏବେ

ଜାଗା ନେଲେଣି ।

ଆମ୍ବ ବରଗଛ ନାହିଁ

ଘର ପାଖରେ

ସିଡ଼ିଘରେ ବନ୍ଧା ଦୋଳି

ଝିଅ ଜିଦିରେ ।

ଚାଷୀପାଇଁ ବରଷା ତ

ସାତ ସପନ

କୋଇଲି ପାଇଁ ନାହିଁ

ବକୁଳ ବନ ।

ସ୍ୱାର୍ଥପର ହିଂସା ଦ୍ୱେଷ

ପିଛା ଛାଡ଼ୁନି

ବିଦେଶୀ ପରମ୍ପରା

ନୂଆ କାହାଣୀ ।

ତଥାପି ବଂଚିଛି ରଜ

ସଜ ମଉଜ

ଧରଣୀର ପୂଜାପରା

ମନରେ ହେଜ |