ସେଇ ମୋର ପ୍ରିୟ ଉତେଇ..

ଯା ପୟରେ ଶରୀର ଜୀବିତ

ଯା ସକାଶେ ସବୁଜ କ୍ଷେତ

ଯା କୋଳରେ ଖେଳଇ ମୀନ

ଯା ଜଳ ଅଟଇ ଅମୃତ ସମ

ଯା ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟରେ ମୋହିତ ମୁହିଁ,

ସେହି ମୋ ପ୍ରିୟ ଉତେଇ ।

ଯା' ର କୁଳୁକୁଳୁ ନାଦର ଧ୍ଵନି

ଦୂର କରି ଦିଏ ବିଷାଦ ଗ୍ଲାନି

ଯା 'ର ଅଙ୍କା ବଙ୍କା ଗତିର ପଥ

ଯୋଗାଏ ଆମକୁ ଅସଂଖ୍ୟ ତଥ୍ୟ

ଯା 'ର ସ୍ପର୍ଶ ପାଇ ଆନନ୍ଦ ମୁହିଁ,

ସେହି ମୋ ପ୍ରିୟ ଉତେଇ ।

ଯେ କରେ ଅହରହ ସଂସାର ହିତ

ଯା ପାଇଁ ଜୀବିତ ସାରା ଜଗତ

ଯାହାର ଅଙ୍ଗରେ ବାସଇ ଜୀବ

ଯାହାର ସମାନ ଆଉ କେ ହେବ?

ତାହାରି ସମ କେହି ତ ନାହିଁ,

ସେହି ମୋ ପ୍ରିୟ ଉତେଇ ।