ଶାଶୁ ଘର

ଏକ ଛତ୍ରବାଦୀ ଶାଶନ ଘେର

 ସଭିଙ୍କ ଉପରେ କଡ଼ା ନଜର,

କଥାରେ କଥାରେ ନିଆଁର ଝର

ସେଇ ଘରଟି ମୋ ଶାଶୁଙ୍କ ଘର ।

ଦିବା ନିଶି କିଳା ଘରର ଦ୍ଵାର

ପ୍ରବେଶ ନିଷେଧ ଆଉ କାହାର,

ସର୍ଵ ଧ୍ୟାନ ଏଠି ଆନ କାମର

ସେଇ ଘରଟି ମୋ ଶାଶୁଙ୍କ ଘର ।

ମୋ କଥା ମାନିଲେ ସବୁ ସୁନ୍ଦର

କ୍ଷଣିକେ ପାଲଟେ ଘର ମନ୍ଦିର,

ନ ମାନିଲେ ଶୁଭେ କ୍ରୋଧ ଝଙ୍କାର

ସେଇ ଘରଟି ମୋ ଶାଶୁଙ୍କ ଘର ।

ପୁଅଙ୍କ ପେଟକୁ ଆଗେ ନିଜର

ସାତ ଦରବରେ ଥାଳି ତାଙ୍କର,

ଇଚ୍ଛା ନ ଥିଲେ ବି କ୍ଷୀରୀ ଶାକର

ସେଇ ଘରଟି ମୋ ଶାଶୁଙ୍କ ଘର ।

ଅଲିଅଳି ଅଟେ ଝିଅ ତାଙ୍କର

ମୁଣ୍ଡ କୁଣ୍ଡାଇଲେ ଦେହରେ ଜ୍ଵର,

ରାଣୀ ପରି ସେବା ଯେଉଁଠି ତାର

ସେଇ ଘରଟି ମୋ ଶାଶୁଙ୍କ ଘର ।

ବାରମାସେ ସେଠି ପରବ ତେର

କେତେ ବନ୍ଧୁ ପୁଣି କେତେ ବେଭାର,

କେତେ ପାଦ କେତେ ଅଳତା ଗାର

ସେଇ ଘରଟି ମୋ ଶାଶୁଙ୍କ ଘର ।

ଓଢଣୀ ଖସିଲେ ମୁଣ୍ଡରୁ ମୋର

କଟାକ୍ଷ ଚାହାଣୀ ମାରଇ ତୀର,

ପ୍ରଶ୍ନ ନପଚାରି ମିଳେ ଉତ୍ତର

ସେଇ ଘର ଟି ମୋ ଶାଶୁଙ୍କ ଘର ।

ଭଲ ମନ୍ଦ ପୁଣି କେତେ ସଂସ୍କାର

ନିତି ନିୟମର ଅତୁଟ ଡୋର,

ଗାଳିରେ ତାଙ୍କର ସ୍ନେହର ସ୍ୱର

ସେଇ ଘର ଟି ମୋ ଶାଶୁଙ୍କ ଘର ।

ଶାଶୁ ଘର ଅବା ବାପାଙ୍କ ଘର

ଚ଼ଳି ଜାଣିଥିଲେ ସବୁ ସୁନ୍ଦର,

ବାନ୍ଧି ଜାଣିଥିଲେ ପ୍ରେମର ଡୋର

କ୍ଷଣିକରେ ହେବେ ସର୍ବେ ନିଜର ।